WhatsApp
Telefoon

De mythe van Tantalos

door | 23 juli 2016 | Overige, Verhalen | 1 reactie

Tantalos, gekweld door honger en dorst

Tantalos (of Tantalus in het Latijn) was de zeer rijke koning van Lydië (Turkije in de 14e eeuw voor Christus). Hij was waarschijnlijk een zoon van Zeus, maar stond in ieder geval bij hem in de gunst, want Zeus had hem uitgenodigd om te komen eten op de Olympos, de woonplaats van de goden. Dit was natuurlijk een enorme eer, maar Tantalos misdroeg zich schaamteloos aan tafel.

Tantalos, gekweld door honger en dorstHij stal de nectar en de ambrozijn, de drank en het voedsel van de goden om zijn vrienden ervan te laten proeven. Ook vertelde Tantalos alle geheimen door die Zeus aan hem verteld had, maar Zeus vergaf hem voor deze overtreding van het gastrecht.
Op een dag nodigde Tantalos de goden uit om bij hem te komen eten. Hij maakte er een groot feest van. Hij besloot ook om de goden te testen. Als hoofdgerecht zette hij zijn eigen, in stukken gesneden, zoon Pelops voor. De goden hadden dit natuurlijk meteen door en aten niets van het hoofdgerecht. Alleen Demeter, die verdrietig was over het verlies van haar dochter Persephone, at een stukje van de schouder op.

Over Persephone

Persephone was ontvoerd door Hades, die verliefd op haar was geworden. Demeter (een aardgodin) eiste haar dochter terug, maar omdat het meisje zeven zaden van een granaatappel had gegeten, moest ze blijven. Er werd een compromis gesloten: Persephone moest zes maanden in de onderwereld blijven en zes mocht ze bij haar moeder zijn. Zo ontstonden ook de seizoenen: de zes maanden in de Hades was het op aarde herfst en winter (rouw van Demeter), de andere zes maanden was het lente en zomer.

Zeus was woedend. Hij riep tegen Hermes, de boodschapper van de goden, dat hij de lichaamsdelen moest verzamelen om er weer een lichaam van te maken. Demeter gaf een stuk ivoor om de schouder te vervangen. Rhea, de moeder der goden, blies weer leven in de jongeman.

Tantalos mocht zich melden bij Hades in de onderwereld.

Hades stuurde hem naar de Tartarus, de Griekse versie van de hel. Daar staat Tantalos in een poel met helder sprankelend water dat tot zijn lippen stond en boven zijn hoofd hingen takken vol met het heerlijkste fruit. Telkens als Tantalos zijn gebarsten lippen opende om een beetje water te drinken, zakte het water van de poel buiten zijn bereik. Steeds als Tantalos zijn hand uitstak om het fruit te pakken en zijn honger te stillen, kwam er een windvlaag die de tak buiten zijn bereik zwiepte.
Zo leed Tantalos eeuwig honger en dorst voor zijn wandaden. Niet alleen Tantalos zelf kreeg straf, ook zijn familie werd gestraft voor de misdaden van deze stamvader. Orestes hief de vloek op. Daarover volgende week.
Wij kennen nu nog de Tantaluskwelling: iets wat je heel graag wil hebben, maar steeds net niet te pakken kan krijgen.
Iedere week behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.

Meer weten of vragen?

Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!

1 Reactie

  1. Anna

    Hé wat goed van je want ik moet eerlijk zeggen dat ik daar niet ecbt veel vanaf weet.

    Antwoord

Trackbacks/Pingbacks

  1. De mythe van Orestes » Tekstbureau DrsPee - […] maakt schuld: vorige week stipte ik Orestes al even aan. Vandaag leg ik uit hoe deze man de vloek…
  2. De mythe van Niobe » Tekstbureau DrsPee - […] was een dochter van Tantalos en de vrouw van koning Amphion van Thebe. Zij had zeven zoons en zeven…

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest