WhatsApp
Telefoon

Ik voel me schuldig omdat ik niet gelukkig ben

door | 15 november 2014 | Bloggen, Overige | 6 reacties

zonsopgang van geluk

Vader, ik voel me schuldig omdat ik niet gelukkig ben.

zonsopgang van geluk

Eigen werk: zonsopgang


Deze zin komt uit Brief aan Vader van Maarten Biesheuvel. Vorig jaar las hij het voor, huilend, in De wereld draait door en daarom komt er nu een nieuwe uitgave van.

Maar waarom grijpt die zin mij zo aan?

Omdat het me opvalt dat mensen op de vraag “Hoe gaat het?” bijna nooit als eerste het eerlijke antwoord geven. “Goed hoor,” is het meest gehoorde antwoord op deze vraag. Terwijl misschien op de achtergrond het huis en het gezin op instorten staan. “Goed hoor.”
Soms lijkt het alsof mensen de vraag stellen om iets te vragen te hebben. Als de beantwoorder in een verhaal schiet over zijn zieke moeder, hulpbehoevende buurman en incontinente kat, dan luistert de vraagsteller even en gaat dan snel weer door met waar hij eigenlijk voor kwam. Het antwoord dat hij wilde horen, was: “Goed hoor.”
En dat is wat mij zo tegenstaat aan Facebook. Iedereen is er zo f*cking gelukkig. Mooie plaatjes komen voorbij van geweldige vakanties, prachtige zonsondergangen, koppen koffie, mooie citaten en wijsheden. Wat zijn we met zijn allen gelukkig. “Goed hoor.”
Maar ondertussen zit je alleen op de bank achter je laptop en tik je een blog over een zin die je aangrijpt. Een zin die de essentie weergeeft van wat je voelt, denkt en krampachtig wil bereiken. Je werkt aan een ambitie die het schuldgevoel moet wegkrijgen, maar hoe harder je het probeert, hoe verder het weg lijkt. Dat noemen ze wu wei. De grondstelling is dat je niet tegen de aard der dingen in handelt en het komt uit het taoïsme. Het mooiste ervan is dat je dus soms wel moet handelen en soms niet. Daarom is een antwoord geven op de vraag “Hoe is het?” soms een leugen, soms is het een waarheid of een stukje richting de waarheid. Soms volstaat “Goed hoor.”
 

Meer weten of vragen?

Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!

6 Reacties

  1. Rob Alberts

    Duidelijke ambities heb ik eigenlijk nooit gehad.
    Nu ik richting mijn pensioen loop breekt het ontbreken van ambities mij op.
    Genieten van kleine dingen kost mij steeds meer moeite.
    De somberte van het najaar maakt het niet even makkelijk.
    Het opnieuw zoeken naar geluk is nu mijn streven.
    Vriendelijke groet,

    Antwoord
    • Martha

      Het mooie is dat je nu een nieuwe fase in je leven nadert en nieuwe ambities kunt formuleren. Ik denk dat je overigens niet moet ambiëren om gelukkig te zijn maar dat je geluk moet proberen te vinden in het proces naar een andere ambitie. Bijvoorbeeld als je staat te koken. Niet alleen het resultaat is belangrijk, ook het maken is een lichtpuntje als je er met aandacht mee bezig kunt zijn.

      Antwoord
      • Rob Alberts

        Het weer leren genieten heb ik mij nu als doel gesteld.
        Vriendelijke groet,

        Antwoord
  2. Irene

    Het enige waar ik mezelf op betrap is dat ik de Facebook groepen te leuk vind om Facebook op te zeggen. Dat wil wat zeggen. 😉

    Antwoord
  3. Linda Kwakernaat

    Soms als mij gevraagd word hoe het gaat, antwoord ik met : *wil je dat echt weten*
    En ja, ik wil het altijd van je weten, ook al ben ik wat minder online!

    Antwoord
    • Martha

      Ja, die vraag stel ik ook altijd! En ik wil het ook altijd van jou weten, echt 🙂

      Antwoord

Trackbacks/Pingbacks

  1. Martha Pelkman (@drspee) - Ik voel me schuldig omdat ik niet gelukkig ben http://t.co/rUQkjC2Yqo "Goed hoor"
  2. @indigonl - RT @drspee: Ik voel me schuldig omdat ik niet gelukkig ben http://t.co/rUQkjC2Yqo "Goed hoor"

Een reactie versturen

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Pin It on Pinterest