Vraag 37 van Peters #50books-gebeuren moet ik nog even inhalen. Vorige week had ik er de puf nog niet voor om het blog te schrijven. Zijn vraag van vorige week is: leggen jullie ook wel eens boeken (en welke dan?) opzij voor het juiste moment? Deze vraag vind ik weer best heel moeilijk. Vroeger mocht ik wel eens een boek kopen voor de vakantie, maar daar mocht ik dan nog niet in beginnen tot we daadwerkelijk gingen. Pas in de trein brak ik voor het eerst het boek open. Mijn ouders moesten dat boek dan wel voor mij weghouden, anders had ik het al uitgelezen voordat de vakantie überhaupt begonnen was.
Of ik op dit moment ook boeken apart leg, weet ik eigenlijk niet zo goed. Er zijn boeken in mijn boekenkast die ik verslonden en versleten heb, maar er zijn er ook een paar die ik nog niet heb gelezen. Heb ik die dan opzij gelegd? Ik denk van niet. Ik ben er gewoon nog niet aan toegekomen.

Apart leggen op een ereader is lastig

Omdat ik op mijn ereader lees de laatste tijd, is het nog lastiger om boeken opzij te leggen. Die zou ik dan op een aparte boekenplank moeten leggen. Maar dat kost me teveel moeite eerlijk gezegd. Dus op mijn ereader lees ik alles wat los en vast zit.
De fysieke boeken, je weet wel: dode bomen, kun je natuurlijk makkelijker apart leggen. Welke boeken ik dan nu apart heb liggen? Geen een. Maar als ik een rijtje zou moeten maken:

• Tess Gerritssen: Diagnose besmet, Hartslag en Het stille meisje. Leest lekker makkelijk weg. Leuke detectives met de juiste mengeling van persoonlijk en speurwerk.
• De Noorderlicht-trilogie. Ooit werd het eerste deel verfilmd als The golden compass, maar deel 2 en 3 kwamen nooit omdat het eerste deel flopte in de bioscoop. Ondanks een prachtig optreden van Nicole Kidman en de mij toen nog onbekende Daniel Craig.
• Engelen van de apocalyps, omdat ik houd van alles wat met religie te maken heeft. Het fascineert me en dit boek gaat over een groep engelen die zich heeft teruggetrokken uit de strijd ten tijde van de Val der Engelen. Van de achterflap: Het is bovenal een adembenemend epos, vol heroïek en strijd, romantiek en spanning, het verhaal van de laatste dagen van deze wereld, onze wereld. Dan heb je me. En als Paulo Coelho deze roman dan ook nog aanraadt…
• De alchemist van Venetië, een titel waar ik direct voor viel met dito citaat: de waarheid kan verleidelijk zijn, maar ook heel verraderlijk. Het gaat over een jongen die een granaatappel steelt en daardoor terechtkomt in een wereld van verleiding en intriges en een geheimzinnig en onweerstaanbaar boek dat iedereen in Venetië in zijn ban houdt.

Als ik ze gelezen heb, op het juiste moment en de juiste tijd, dan komt er zeker een verslag van de laatste twee genoemde boeken.