Vraag twee van het #50books-project gaat deze week over boeken waar je niet doorheen kan komen, hoe vaak je het ook probeert.
Voor mij is dit De avonden  van Gerard (van ‘t) Reve. De anti-held Frits van Egters roept om de een of andere reden zoveel weerstand bij mij op met zijn geneuzel, dat ik het na elf (11) bladzijden al weglegde en daarna nog drie keer heb opgepakt maar steeds niet verder kwam dan bladzijde 11.
Waarom probeer je het dan? Het moest voor mijn studie Nederlands. Net zoals ik verplicht was Mulisch te lezen, moest ik ook De avonden lezen. 
Het boek begint op 22 december 1946 en beschrijft het leven van een kantoorklerk. Het eindigt op 31 december 1946. In deze tien dagen worden vooral de avonden van Frits van Egters beschreven. Op Wikipedia wordt gesproken over de centrale thema’s van het verhaal: eenzaamheid, sociale isolatie en het daaruit voortkomende cynisme.
Nu zou cynisme mij wel moeten aanspreken, maar de saaiheid en nietszeggendheid van de hoofdpersoon, tenminste in die eerste elf bladzijden, vind ik irritant.
Als ik een boek lees, wil ik me kunnen inleven in de hoofdpersoon. Dit is een van de redenen waarom ik graag lees. De held van het verhaal overkomt externe of interne obstakels en bereikt zijn of haar doel. Heel basaal, maar dit vind ik leuk. Daarom lees ik graag fantasy-verhalen: elfjes, sprookjes, Harry Potter, In de ban van de Ring; dit zijn boeken die ik meerdere keren kan lezen. Een boek als De avonden leg ik echter weg en zal ik nooit meer aan beginnen. Niet mijn idee van een goed boek in ieder geval.
Bron kaft