Zijn er boeken die anders zijn dan ik dacht bij de herlezing? Die vraag stelde ik gisteren. Het was niet mijn vraag; de vraag werd gesteld door @Jul1ta. Ik heb er vandaag af en aan over nagedacht: welk boek heeft mij bij herlezing teleurgesteld? Ik kwam geen enkele titel tegen in mijn geheugen. Wellicht heb ik hem gewoon geblokkeerd, die ene titel, dat hij zo slecht was geworden.
Boeken die mij wel teleurgesteld hebben, zijn eigenlijk geen boeken, maar strips.
En wel de Suske en Wiske
Vroeger vond ik de Suske en Wiske hartstikke leuk. Ik probeerde altijd de nieuwste te pakken te krijgen. Dat was in mijn jeugd. Later ben ik een soort tweede jeugd begonnen door opnieuw de nieuwste Suske en Wiske te kopen en aan te vullen wat ik nog niet had. Maar hoe verder de nummers oplopen, hoe minder leuk ik ze vind. De verhalen bouwen zich altijd hetzelfde op, maar hebben niet meer de charme van vroeger.
Vroeger was Lambik altijd grappig in zijn domheid en arrogantie. Jeroms stilzwijgendheid was spannend en mysterieus en Sidonia’s wanhopige liefde voor Lambik was bij vlagen grappig en bij vlagen aandoenlijk. Suske en Wiske waren altijd de slimsten van het stel en brachten het avontuur altijd tot een goed eind met hulp van hun vrienden.
Maar Schanulleke en Wiskes geheim achter heur haardracht bekoren mij niet meer. De arrogantie van Lambik is louter dat. Jeroms stilzwijgendheid en kracht zijn een uitgekauwde deus ex machina en Sidonia’s bezorgdheid voor Suske en Wiske is ronduit irritant en bemoeizuchtig. En Suske? Ja, daar is ook wel wat op af te dingen: hij is zo walgelijk perfect.
Ik weet niet wanneer dit besef is ingedaald. Misschien vond ik het slechter omdat Willy Vandersteen de verhalen niet meer verzon of omdat de tekenaars gingen experimenteren met het uiterlijk van Suske en Wiske. Ik weet het niet: ik doe het met mijn herinneringen, de strips zijn het niet meer voor mij.
