#50books: terwijl ek self begeer
#50books is een initiatief van @petepel. Hij stelt iedere week een vraag over een boek die je naar eigen inzicht mag beantwoorden. Deze week vraag 7: lees jij alleen in het Nederlands? In 6 VWO had ik een talenpakket met alle talen behalve Latijn en Grieks en ook geschiedenis en wiskunde A. Ik was een echte alfa. Ik las dus boeken in het Frans, Duits, Engels en Nederlands natuurlijk.
Mijn favoriete Duitse boek was het boek Narziß und Goldmund van Herman Hesse. Het speelde zich af in de Middeleeuwen en ging over de onwerkelijke vriendschap tussen de monnik Narziß en de jongen Goldmund, die in de leer is bij de monnik. De twee zijn zo verschillend als dag en nacht: Goldmund is een jongen die vol in het leven staat, zijn gevoel achterna gaat en Narziß is een studieuze man die vooral in zijn hoofd leeft. Een prachtig ontwikkelingsverhaal.
Van mijn Franse boeken kan ik er geen meer herinneren: die vond ik over het algemeen niet zo leuk dat ze zijn blijven hangen. Of ik begreep er te weinig van, dat kan ook. Van mijn Engelse boeken heb ik vooral Animal farm onthouden.
All animals are equal, but some are more equal than others.
Prachtige quote.
Ik heb overigens een zwak voor het Zuid-Afrikaans. Een taal die ik tijdens mijn studie Nederlands er gratis bij kreeg. Niet dat ik hem nu vloeiend spreek, maar ik kan hem, met wat moeite, wel lezen. Vooral de gedichten van Elisabeth Eybers (1915-2007) vond ik mooi. Een titel is me bijgebleven: Ons is nie almal so nie (Wij zijn niet allemaal zo, over racisme in een woonwijk; niet van Eybers maar van Jeanne Goossen).
Godsdienstigheid beweer
Die siel bly voortbestaan
Terwyl ek self begeer
Om grondig te vergaan
Dit gedicht werd geciteerd in haar overlijdensadvertentie.
Inmiddels lees ik meer Engelse boeken dan Nederlandse boeken. Ik vind dat de Nederlandse vertaling vaak veel te wensen overlaat. Grapjes en woordspelingen en de echte Britse humor raken verloren in de Nederlandse vertaling. In dit geval heb ik het geluk gehad dat ik ruim anderhalf jaar in een Britstalige omgeving heb gewerkt, waardoor ik de Engelse humor ben gaan begrijpen. De Engelsen hebben een humor die zich wat mij betreft lastig naar het Nederlands laat vertalen.
Wat mij betreft geldt dit ook voor de vertaling van namen in boeken. Neem nu bijvoorbeeld Ronald Weasley en Hermione Granger. In het Nederlands wordt dit Ronald Wemel en Hermelien Griffel, het doet het voor mij niet. Net als Samwise Gamgee in het Nederlands wordt vertaald als Sam Gewissies. Het is het gewoon echt niet. Vandaar dat ik liever Engelse boeken in hun eigen taal lees.
Bron kaft
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
Nieuw blog: #50books: terwijl ek self begeer http://t.co/yYty8PoQ5u
Ook voor @drspee liever de oorspronkelijke tekst… => http://t.co/iNaYshVtwI vraag7 #50books
my blog oor afrikaans en ander boeke http://t.co/mMIFBDveC3
Als je eenmaal gewend bent om in het Engels te lezen gruwel je van vertaalde namen volgens mij 🙂 Heel herkenbaar!
Geen betere poezie, dan Afrikaanse poezie. De boeken van bijvoorbeeld Etienne van Heerden en Andre Brink lees ik liever in vertaling. Ik mis teveel. http://www.hendrik-jandewit.nl/2013/03/lezen-in-andere-talen-50books/