Wat vinden jullie van het concept dat je pas achteraf hoeft te betalen voor een boek?

Dat is de vraag die Peter stelt deze week in het #50booksproject. En ik vind het een goede vraag. En een die lastig te beantwoorden is voor mij.
Zoals iedere rechtgeaarde Nederlander vind ik fijn om iets gratis te krijgen. Ik ben absoluut niet te beroerd om er iets voor terug te doen, zoals bijvoorbeeld de reviews die ik schrijf voor Not just any Book. Maar voor boeken: ik weet het niet.
Ik ken het concept vanuit de sprekerswereld: iemand komt spreken op een congres en vraagt de organisatie om achteraf te laten zien, door een bedrag over te maken, wat ze de spreker waard vonden.
Het is een angstig concept: wat als de organisatie niets overmaakt? Ben je dan waardeloos als spreker of hebben ze gemeend dat je gratis zou komen spreken? Misschien hadden ze wel waardering, maar wachtten ze tevergeefs op je factuur? Best lastig.
Een boek achteraf betalen, omdat je het gewaardeerd hebt, is iets wat ik ook wel angstig vind. Hoe weet je zeker dat je lezer het niet gewaardeerd heeft? Misschien vond de lezer het geweldig, maar vergeet hij te betalen. Of hij is het echt vergeten, dat kan ook.
Iets geven en achteraf betaling vragen, is heel veel vertrouwen hebben in de goedheid van de mensen. En ik geloof niet dat de mensen altijd allemaal even goede intenties hebben. Kortom: ik geloof niet in het concept omdat het wat mij betreft de omgekeerde wereld is.
Ik heb iets gedaan, tijd in gestoken en daar is een product uit voortgekomen. Ik denk dat het een oplossing biedt voor een specifieke vraag, maar die ga ik niet gratis weggeven. Natuurlijk kan ik wel een tipje van de sluier oplichten, maar ik heb er wel voor gewerkt. Daar mag voor betaald worden!
Natuurlijk kun je het eerste hoofdstuk weggeven en dan vragen of mensen de rest willen lezen en die tegen betaling opsturen. Dat lijkt me zinniger dan je hele boek weggeven.
Laat mij daarom maar fijn een boek krijgen, waarvoor ik in ruil iets mag doen. Het kost mij enkel tijd om een review te schrijven en ik vind het nuttig om mijn tijd daaraan te besteden: om anderen te behoeden voor het lezen van bagger of om anderen te wijzen op de juweeltjes onder de nieuw uitgekomen literaire werken. Tenminste: wat ik dan juweeltjes en bagger vind. Want het blijft mijn mening.