Zit je al in het boek dat je leest? Dat was de vraag van vorige week. Zelf was ik bezig in Hallo muur (en nog steeds, ik heb hem niet uitgekregen met als gevolg dat ik al een boek achterloop op mijn schema), maar daar zat ik nog niet lekker in. De hoofdpersoon is een alcoholist die aan de beterende hand is, maar ik herken die problematiek niet. Bovendien kletst hij tegen een muur. Tja… Ver van mijn bed. Jullie waren ook aan het lezen.

Jannie vermoedt dat mijn vraag zich vooral op fictie richt, maar ik begrijp dat een non-fictie net zo pakkend kan zijn als de materie interessant is. Jannie leest veel non-fictie. Nu is zij bezig in Baukje Prins – Gemengde gevoelens: Molukse en Nederlandse klasgenoten in de jaren zestig. Het is haar nog niet helemaal duidelijk waarom de biografie van het schoolhoofd erin staat, maar wellicht wordt het haar later duidelijk. Ze gaat het wel uitlezen zegt ze. Ik ben benieuwd naar haar review.
Carel leest Over vaders en zonen van Hugo Borst en nee hij zit er niet in. De verhalen zijn te kort en eindigen dus te snel om er echt in te komen. En dan wordt het zondag half zes. Carel schrijft een update. Hij leest het verhaal over de twee zoontjes van voetballer Michel Boerebach die omgekomen zijn bij een verkeersongeluk. Kippenvel.

Sorry, Karin, dat ik je afgeleid heb vorige week

En toch ga ik het dit keer weer doen met de volgende vraag. Ze zit niet echt in haar boek: de beschrijving is te uitgebreid, ze kan haar eigen fantasie niet kwijt. Het is dan ook een echt meisjesboek, dat Koud Vuur van Kate Elliot: de jasjes, jurkjes en tropische vruchten die gegeten worden, worden tot in detail beschreven. En dan volgt de desillusie van deel 3: geen Nederlandse vertaling.
Ali deelt met ons wat wijze lessen. Les 1: begin niet in een boek vlak voor het slapen gaan, als je vermoedt dat het je gaat pakken. Les 2: zorg dat je geen zestig andere dingen moet doen. Les 3: geef het boek een kans. Het hangt er vooral vanaf hoe de personages zijn, of Ali meegezogen wordt in een boek.
Sue heeft vorige week De pianiste van Theresienstadt van Alice Herz-Sommer uitgelezen. Het verhaal is indrukwekkend, maar het pakte haar niet. Misschien omdat het een levensverhaal is? Sue durft het niet direct te zeggen. Ze leest nu een thriller van Coben: De vreemde gegrepen. Ze verwacht er wel door te worden.
En dan Niek, die op de valreep nog even haar #50books vraag beantwoordt, maar wel ruim op tijd zodat ik hem nog mee kan nemen in de samenvatting! Naast de 250 korte verhalen die Niek al aan het lezen is (eentje per dag) is zij in nog drie boeken bezig. De schrijver Robert Silverberg heeft volgens haar een schrijfstijl waar je je in kan verliezen. Als ik door mijn nog te lezen stapel ben, dan ga ik eens kijken wat voor boeken dit zijn.

De nieuwe vraag gaat over goeroes

In mijn geval over Fajah Lourens en het killerbody dieet. Ik heb haar boek gekocht en gelezen. Er staan leuke receptjes in. Ik denk echt dat ik er wel wat van ga maken een keer. Maar de rest van het boek kan zo de prullenbak in. En de mensen die mij een beetje kennen, weten dat ik boeken niet zomaar weg zal gooien.
Als zogenaamde dieetgoeroe sleept zij hele volksstammen meisjes mee die toch al erg onzeker kunnen zijn over hoe ze eruit zien. Wat zij doet, is niet oké: ze propageert een crashdieet en zelfs dagdelen vasten. Juist dan houdt je lichaam alles vast wat het binnen krijgt: het gaat in de overlevingsstand.
Kortom, er zijn natuurlijk goeroes die wel de wijsheid in pacht hebben, maar Fajah is er niet een van wat mij betreft. De nieuwe vraag van deze week:

Lees jij wel eens boeken van goeroes?

En wat vind je er dan van? Ik heb het dan niet alleen over dieetgoeroes, maar ook over opruim-goeroes, mindfullness-goeroes en andere goeroes die iets denken te kunnen vertellen over hoe je je leven moet inrichten. Mijn vraagstelling is wat tendentieus, maar ik heb vooral geen hoge pet op van de dieetgoeroes. Volgens mij is de Getting Things Done meneer wel een goeie, maar dat boek moet ik dus nog lezen.
Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat een link naar je eigen blog achter in de reacties onder dit blog of reageer hieronder. Zo kan iedereen lezen wat jij ervan vindt. 
In 2016 was Hendrik-Jan de Wit de gastheer van de serie #50books. In 2013 en 2015 werden de vragen gesteld door Peter Pellenaars. In 2014 nam ik zelf de honneurs waar.