Het valt op: sinds kort worden Nederlandstalige uitzendingen in Vlaanderen ondertiteld. Wij Nederlanders ondertitelden Vlaamse series al langer. Er is dus wel degelijk een scheiding tussen het gesproken Nederlands en het gesproken Vlaams. Hoe zit het dan met de Vlaamse literatuur?
Deze week is de vraag van Peter:
Welke vier Vlaamse boeken heb jij in de laatste vier jaar gelezen?
Dus, braaf als ik ben, ging ik voor mijn boekenkast staan om te kijken welke Vlaamse schrijvers en schrijfsters ik de laatste vier jaar heb gelezen. Ik wist het niet. Ik let er nooit zo op of iemand Vlaams of Nederlands schrijft.
Er is wel degelijk een verschil tussen Vlaamse en Nederlandse literatuur. Het gaat hierbij niet alleen om taalgebruik (zeker en vast, ge, uw), maar ook om onderwerpen. Vlamingen schrijven volgens mij namelijk veel meer over de Grote Oorlog; Nederlanders over de Tweede Wereldoorlog. Dat ligt aan hoe de beide landen deze grote gebeurtenissen hebben meegemaakt.
Dus ik keek naar de Vlaamse literatuur in mijn kast
Ik heb er best wel wat staan: Vlaamse schrijvers. Bijvoorbeeld Zonnetij van Stijn Streuvels uit 1901, die ik met heel veel moeite antiquarisch heb kunnen krijgen tijdens mijn studie.
Verder heb ik Griet op de Beeck: Kom hier dat ik u kus en Koningin Lear van Tom Lanoye. Deze twee boeken heb ik recentelijk nog gelezen. Streuvels las ik zo’n 15 jaar geleden, dus die valt af. Verder heb ik Wierook en tranen van Ward Ruyslinck en De geruchten van Hugo Claus staan. Ik vroeg me zelfs af of deze laatste een schrijver van Vlaamse literatuur was. Ik zocht het nog even na op Wikipedia zelfs om het zeker te weten. Maar ook deze heb ik lang geleden gelezen.
Maakt het uit of ik Vlaamse literatuur of Nederlandse lees?
Nee, helemaal niet. Beiden zijn me evenveel waard. Ik lees net zo lief een Vlaams boek als een Nederlands boek. Als het boek me boeit, dan lees ik het. Zo simpel is het eigenlijk.
O ja, stiekem: ik lees liever Vlaamse poëzie dan Nederlandse. Waarom? Omdat het Vlaams zo prachtig zingt en klinkt. Bijvoorbeeld Guido Gezelles ’t Schrijverke met zijn krink’lende wink’lende waterding.
Mag ik dan nog een tip meegeven?
Joost Zwagerman heeft een aantal jaar geleden een kloeke bundel korte verhalen samengesteld met korte verhalen uit Nederland en Vlaanderen: De Nederlandse en Vlaamse literatuur Vanaf 1880 In 250 Verhalen. Hierin vind je onder meer verhalen van Emants, Aletrino, Couperus en Streuvels tot en met Grunberg, Brusselmans, Bouazza en Laurier maar ook Couperus, Belcampo, Nescio, Biesheuvel en Bordewijk (van wie maar liefst drie verhalen zijn opgenomen). Ik kreeg hem voor mijn verjaardag en lees er geregeld nog een verhaaltje uit in een schaars verloren uurtje. Mocht je kennis willen maken met deze schrijvers, dan is dit een echte aanrader en de investering meer dan waard.
[bol_product_links block_id=”bol_563fbe9d56f0a_selected-products” products=”1001004002497373″ name=”zwagerman” sub_id=”50books43″ link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]
#50books is een serie vragen op zondag die gesteld worden door Peter Pellenaars. Hij begon de serie vragen in 2013. In 2014 nam ik het stokje over van hem, waarna hij het dit jaar weer op zich neemt. Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat je reactie achter bij Peter, zodat iedereen je antwoord op de wekelijkse vraag kan lezen.
Disclaimer: eventuele links in deze blog naar boeken zijn affiliatelinks. Als je daarop klikt en je koopt een van deze of een ander boek of artikel, dan sponsor je me daarmee. Daar ben ik je dan ook erg dankbaar voor. Zie ook mijn cookieverklaring.
