Daar zat ik dan, aan een tafeltje in een café te Delft met een man die helemaal niet op de foto leek die hij mij had toegestuurd. Sterker nog: hij leek op een man met wie ik onder een ander e-mailadres had gemaild.
Zijn gulzige blik keek over het tafeltje heen en ik zag zijn ogen zakken. Als reactie deinsde ik een beetje achteruit, net genoeg om zijn bieradem niet te hoeven ruiken. Ikzelf dronk cola-light.
We spraken met elkaar, maar terwijl ik nog probeerde iets van het gesprek te maken, ontweek hij mijn vragen en zei wel veel, maar vertelde niets. Ik gaf wel antwoord op zijn vragen. Niet al te diepgaand, maar toch zo dat het nog een beschaafde conversatie leek.
Na een uur van zijn gulzigheid en achteruitdeinzen op mijn stoel, besloot ik naar het toilet te gaan. In paniek belde ik daar een vriendin.
“De prins uit Amsterdam blijkt een kikker te zijn!” riep ik. “Wat moet ik nou?” De vriendin wist raad. Ze zei dat ze over een paar minuten zou bellen met een verhaal dat mij daar weg zou halen.
In de tussentijd had de kikker nieuwe drankjes besteld: voor mij een cola-light, voor zichzelf een duur biertje, zo eentje die niet onder de tap zit en dat in een bijzonder glas moet worden uitgeschonken. Ik kwam terug en ging zitten. Weer zakten zijn ogen een centimeter of twintig lager.
Mijn vriendin belde: “Ja, hoi: ik ben mijn sleutels kwijt en jij bent de enige met reservesleutels. Kun je ze komen brengen, want ik heb het koud.”
Voor de vorm protesteerde ik nog een beetje: “Moet dat echt nu?”
Ja, zei mijn vriendin.
Ik hing op en legde hem de situatie uit, dat ik echt moest gaan omdat zij zonder sleutels stond en met een onfatsoenlijke haast klokte ik mijn colaatje achterover. Hij deed uiterst traag over zijn biertje.
“Weet je de weg terug naar het station?”
“Nee,” zei hij. Ik moest hem dus potverkaatje nog gaan brengen ook!
Ik, arme student, betaalde de rekening (twee cola light en twee dure biertjes: de profiteur!) en we liepen naar het station van Delft. Ik zette hem op het station af en liep weg. Tenminste, ik deed alsof.
Hij keek om zich heen, liep het perron af, pakte zijn fiets en reed weg.
Ik zocht hem op internet op. De rat bleek getrouwd en had twee kindertjes: de jongste was ongeveer een maand oud.
photo credit: Cali4beach via photopin cc