Zeus was gewend dat vrouwen voor hem vielen als bosjes. Op een dag had hij zijn zinnen gezet op een mooie prinses, genaamd Europa. Zij was de dochter van een Phoenicische koning. Het koninkrijk Phoenicië lag op de plek waar nu Libanon en Syrië liggen. Europa was met haar vriendinnen op het strand toen er plotseling een prachtige stier het strand op kwam en recht op Europa afliep.

Eerst schrokken de meisjes en renden ze weg, maar Europa bleef staan. De stier was prachtig: een witte vacht en kleine glanzende horens. Europa werd getroffen door de schoonheid van de stier. Ze kwam dichterbij en haalde hem aan. Ze legde haar hand op zijn neus en aaide hem.
Europa’s vriendinnen, die weer dichterbij waren gekomen, zagen dat de stier geen kwaad in de zin had. Ze stonden allemaal om de stier heen en aaiden hem. Al snel daagden de meisjes elkaar uit om op zijn rug te gaan zitten, maar geen van hen durfde dat te doen. Alleen Europa nam de uitdaging aan.

Europa ging op de rug van de stier zitten

Daar had Zeus op gewacht en zodra het meisje op zijn rug zat, zette hij het op een lopen naar de zee. De vriendinnen op het strand gilden en schreeuwden, maar Europa kon door de snelheid niet van zijn rug springen. De stier stopte niet bij de zee, maar zwom met haar weg. Hij zwom van Klein-Azië naar Kreta. Daar zette Zeus de prinses aan land en maakte zich bekend.
Europa werd de geliefde van Zeus en gaf hem twee zoons: Minos en Rhadamantys. Zij werden de koningen van Knossos en Phaistos en brachten Kreta tot grote bloei. En Europa leefde voort in de naam van het werelddeel waar zij aan land werd gezet. En in het watermerk en hologram logo van het tien eurobiljet en op de twee euro munt van Griekenland.
Iedere week behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.