Odin was de god van de wijsheid en de kennis. Zoals het een oppergod betaamt, heeft hij niet alleen een vrouw, maar ook vele minnaressen. Odin wordt vaak afgebeeld met een ooglapje, zijn twee raven Huginn (gedachte) en Muninn (geheugen) en zijn wolven Geri (gulzigheid) en Freki (vraatzucht). Ook zie je hem vaak met zijn achtbenige paard Sleipnir
Odin is geen makkelijke god. Behalve wijs is hij namelijk ook sluw en dat levert veel avonturen op. Een van zijn bijnamen is ‘de wandelaar’, omdat hij zich altijd tussen de mensen begeeft. Verder is hij de god van de strijd en de oorlog, maar met name verbaal. De Noordse cultuur kende een zeer sterke debatcultuur, waar de verliezer letterlijk zijn hoofd kon verliezen.

Het ene oog van Odin

De reus Mimir dronk iedere dag van de bron van wijsheid en speelde schaak tegen zichzelf. Hij stond Odin toe om ook van de bron te drinken, maar die moest daar wel een prijs voor betalen. Odin zei dat hij daar een oog voor over zou hebben. Mimir zei dat dit de prijs zou zijn. Odin gaf zijn oog op en dronk. Mimir verzorgde Odin tot hij beter was en ging met de god mee naar Asgard. Voortaan was Mimir de raadgever van de goden en Odin kreeg een nieuwe bijnaam: ‘de Eenogige’. Zijn andere oog ligt op de bodem van de bron van wijsheid.
Odin was getrouwd met Frigg, zij was de godin van het moederschap, de vruchtbaarheid, het huwelijk, de liefde en de seksualiteit. Samen met Odin kreeg zij Baldr en Hodr. Andere kinderen van Odin zijn Donar, Thor, Vidar en Vali.
Verder had Odin nog een speer die nooit miste, genaamd Gungnir en een gouden ring genaamd Draupnir. Om de negen dagen brengt deze ene ring negen ringen voort. Draupnir is gemaakt door de dwergen. (Ik zie een overeenkomst met Lord of the Rings: One Ring to rule them all, One Ring to find them, One Ring to bring them all and in the darkness bind them. Maar dit geheel terzijde.)

De wilde jacht

Odin wordt ook geassocieerd met de wilde jacht: een spookachtige groep jagers die te paard luidruchtig door de hemel razen. Achter de jagers volgden mannen en vrouwen die op gewelddadige wijze aan hun einde waren gekomen. Soms werden ook de levenden in de jacht meegezogen: zij moesten dan jarenlang meetrekken. Het interessante is dat de Kerstman in zijn door rendieren voortgetrokken arrenslee ook iets weg heeft van de wilde jacht.
Voor dit bericht ben ik enorm schatplichtig aan Wikipedia. Je kunt het daar ook allemaal lezen, maar als ik het niet zelf opschrijf, dan vergeet ik het weer. Ik weet te weinig van de Noordse of Germaanse mythologie. Vandaar dat ik het hier ook nog eens weergeef. Als naslagwerk voor mijzelf.