Afgelopen weekend deed ik mee aan het Europees Kampioenschap Karate. Ik deed mee met het onderdeel kata. Inmiddels doe ik mee in de categorie Masters, ook wel bekend onder de liefkozende naam ‘ouwe mutsen’. We waren met zijn negenen.

Zo’n wedstrijd bestaat uit twee ronden. In de eerste ronde loopt iedereen een verplichte stijlvorm, in de tweede ronde mag je kiezen welke kata je loopt. Een kata is een schijngevecht tegen meerdere tegenstanders, waarbij de bewegingen die je doet in een vastgestelde volgorde worden uitgevoerd. Dit was de eerste kata die ik liep:

In de eerste ronde scoorde ik strak onder gemiddeld. Omdat alleen de eerste zes doorgelaten worden naar de finale, was ik een beetje bang dat ik niet door zou gaan. Mijn score totaal was 20.4 punten. Deze score zorgde ervoor dat ik toch naar de finale mocht. Ik ging door als vijfde.

De oude mutsen slaan terug

De kata die we in de eerste ronde moesten lopen, is een van de langste, zo niet de langste kata, van de zeventien die onze vorm van het karate kent. Gelukkig hadden we wel even tijd om te herstellen voordat we aan de volgende ronde zouden beginnen.
En ik mocht het spits afbijten in de tweede ronde. Dit was de kata die ik liep:

Ik scoorde strak bovengemiddeld. Uiteindelijk scheelde het tussen mij en de nummer 1 maar 0,3 punten en tussen mij en de nummer 2 maar 0,2 punten. Het zit dicht bij elkaar.
Ik werd derde! Net als vorig jaar op het EK in Denemarken. Ik ben nog steeds blij. Ik heb mijn plek verdedigd. Nu op naar het WK in Curacao. Ik zoek nog sponsors, maar ben ook al aan het sparen. En ik wil daar ook gaan wedstrijd vechten. Ik ben alweer in training voor het volgende toernooi.