Vorig jaar, nou ja, drie WOT’s geleden, ging ik een uitdaging aan. Jullie mochten een woord verzinnen en ik zou daar over schrijven. Ik kreeg zeven woorden van jullie die ik in een verhaal mocht gaan verwerken. Het duurde even want ik wachtte op inspiratie, maar dat is stom. Inspiratie komt niet als je erop wacht, je moet gewoon gaan schrijven!
Dus ik maak het mezelf zo comfortabel mogelijk: koffie erbij, laptop aan de lader en gaan! En toen liep ik vast. Want waar moet ik het dan over gaan hebben? Ik ben zelf geen mantelzorger, gelukkig, dus daar kan ik al niets meer over schrijven, alleen dat ik mensen die dat doen bewonder. Omdat ze niet lanterfanten, maar eigenlijk continu aan het werk zijn: is het niet voor hun brood, dan wel voor hun naasten. Bijzonder.
Maar na ampel overleg met mijzelf, bedacht ik me dat ik per se toch iets zinnigs moest schrijven. Maar wat is zinnig? Iets over de blues? Maandag was het natuurlijk Blue Monday, de meest depressieve dag van het jaar. Of juist over de blues, een muziekstijl waar ik helemaal niets vanaf weet. Of dat ik januari een onwijze rotmaand vind omdat er maar geen eind aan lijkt te komen.
Ja, dat gaan we doen!
Januari is een maand die zo na de feestdagen mij altijd heel grijs voorkomt: ik zie januari echt als grijs. Heel synesthesie. Je weet wel: schreeuwende kleuren. Ook dagen hebben bij mij een kleur: maandag is blauw, dinsdag is oud-roze, woensdag is paars, donderdag rood, vrijdag oranje, zaterdag geel en zondag is zwart. Best wel een regenboog. Ik mis alleen groen.
Wat is er nu vervelend aan januari? Er is geen vuurwerk. Er is niets om naar uit te kijken. Het is een h e e l l a n g e maand. Het is winter en koud en nat. Ik hoop echt dat deze maand snel voorbij is.
