"Denk er nog even goed over na"

“Heb je er wel goed over nagedacht?”
“Weet je het echt heel zeker?”
“Ik zou dat nooit doen!”
“Dat past toch helemaal niet bij jou?”
“Waarom laat je jezelf zo toetakelen?”
“Wat vind je moeder daarvan?”

Het waren de reacties dit weekend van mijn familie op het feit dat ik een nieuwe tattoo ging laten zetten. En wel eentje die mijn hele rug bedekt, zo ongeveer. En nu ik het wereldkundig maak, weet ik gewoon dat ik ook hier reacties ga krijgen die overeen komen met de reacties hierboven. Wellicht in andere bewoordingen.
Gek eigenlijk, dat ik het idee heb dat ik mezelf moet verantwoorden voor de keuzes die maak over mijn eigen goddelijke lichaam. Dat ga ik dus niet doen.
Maar, laat me je gerust stellen, als dat al nodig is. Ik ga niet over één nacht ijs: het idee zit al jaren in mijn hoofd en nu ga ik dat laten uitvoeren door iemand waar ik het volste vertrouwen in heb.
Beschouw dit maar gewoon als een mededeling van mij. Iets wat ik wil laten doen als versiering en waarvoor ik goedkeuring noch toestemming nodig heb. Als ik F**k me op mijn voorhoofd wil laten tatoeëren, mag je me ervan overtuigen dat ik dat beter niet kan doen.