Als ik een complimentje krijg, dan ben ik daar best blij mee. Ik ga daar zelfs van blozen en ik vind het superleuk om een welgemeend complimentje te krijgen. Ik bedank de gever ook altijd. Het is net alsof ik een cadeautje krijg.

Ik heb wel moeten leren om complimentjes gracieus te ontvangen. Ik geloofde ze namelijk nooit. Als iemand tegen me zei: “Je ziet er goed uit”, dan dacht ik altijd: “Yeah, right”.
Maar tegenwoordig neem ik het complimentje aan alsof ik een cadeautje krijg. Als ik er niets mee kan, dan zeg ik dank je wel en ik zet het op tafel neer. Als ik er wel wat mee kan, dan zeg ik dank je wel en pak ik het uit. Voorbeeldje?
“Hey, leuke jurk! Maakt je heel vrouwelijk.”
“Dank je wel, heb ik al heel lang.”
Of:
“Dank je wel, leuk hè?”
Welk cadeau heb ik uitgepakt?