Die bankiers, daar wil ik het toch even over hebben. Ik ben absoluut geen econoom, maar good grief. Die topman van de ABN bij dat verhoor in de Tweede Kamer, dat was echt shocking!

Net als Jesse Klaver van Groen Links vond ik de antwoorden stuitend. Er is kennelijk echt een wereld van verschil tussen de topbankiers en de raden van commissarissen aan de ene kant en de wereld aan de andere kant.
Het feit dat alleen de commotie rondom de salarisverhoging door hem betreurd werd, gaf me al koude rillingen.
Wat ik ook echt wereldvreemd vond, was het feit dat die ene ton zelfs nog te laag was, volgens die topman. Dus ik dook eens in het financieel jaarverslag van 2014. Gewoon om eens te kijken wat er nou getoucheerd wordt door de top.
Gerrit Zalm krijgt ruim € 750.000. Hij kreeg alleen geen ton extra. De overige bestuursleden wel (die hebben ze overigens teruggestort na alle ophef). Volgens de NOS krijgen de andere leden van het bestuur nu ruim € 707.000.
Die ton was dus te laag, zei Rik van Slingelandt. Ik vraag me af: wat is er te laag aan een salaris van ruim zes ton (voor de verhoging). Wat kun je met zeven ton wel dat je met zes ton niet kunt?
Zeven ton salaris betekent dat je per maand € 58,333,33 krijgt en per dag is dat € 1917,81. Als je de hele dag moet werken, hoe kun je dit bedrag dan uitgeven? Dit zijn namelijk zo’n 4 iPads Mini per dag. Wat moet je met vier iPads per dag?
En wat je kun nog meer niet met zes ton? Waar heb je die zevenhonderd duizend euro toch voor nodig? Waarom vind je dat je recht hebt op een ton meer, terwijl je je eigen medewerkers op de nullijn houdt of zelfs ontslaat? Waarom denk je dat je moet meedoen met al die andere bestuurders? Waarom?
Ik begrijp niet waarom iedereen altijd meer meer meer moet hebben. Waarom is genoeg niet genoeg? Wie legt mij dit uit?
Ik heb het nu over ABN, maar het geldt voor iedere andere bank die denkt weer te kunnen graaien.