Fotograaf: Hiroshi Seo Yamato
Ik schreef al eens eerder over mijn top 5 theaterergernissen. Maar ik kan er nu twee bijvoegen die ik toen nog niet heb beschreven. Het wordt dus een top 7 met een nieuwe nummer 1.
Gisteren was ik bij Yamato, een groep Japanse taikospelers die een hele leuke, mooie, fantastische show opvoerden. Bij theatervoorstellingen mag je echter niet fotograferen of filmen, net als in de bioscoop. Dat heeft volgens mij te maken met portretrecht – correct me if I’m wrong – van degene die op het podium staat en het is natuurlijk ook niet fijn voor de artiesten omdat zij dan minder omzet hebben in de verkoop van cd’s en dvd’s na afloop. Er zaten meerdere mensen om mij en mijn moeder heen te filmen en fotograferen. Soms zelfs met flits.
In de pauze heb ik een theatermedewerker aangesproken. Het oplichten van zo’n schermpje leidt mij namelijk af van de voorstelling. Ik zie dat in mijn ooghoek. De medewerker vertelde me dat er in de zaal al vier mensen zaten van het theater om te zorgen dat er niet gefilmd werd. Het is een grof schandaal.
Festival publiek in het theater bij Yamato
Als je niet weet hoe je je moet gedragen in een theater, ga dan vooral niet of beheers je. Achter ons nieste iemand (hard) en vervolgens kwam er vanuit het gezelschap waar hij mee was verschillende keren luid de wens ‘gezondheid’. Heel beleefd, maar in theater, tijdens een zacht stukje muziek doe je dat niet.
Meteen bij het binnenkomen van het theater voelden we het al: dit publiek was anders dan anders. En in de zaal kwam dat goed tot uiting: veel rumoer tussen de nummers door, geklets tijdens de nummers en na afloop van de voorstelling fluiten alsof je op een festivalterrein staat. Moeders en ik ergerden ons dood.
Kortom, ondanks de mooie voorstelling, heeft het publiek voor ons veel verpest.
