Deze week zijn op mijn school de oudergesprekken. Ik had er gelukkig maar één en die vond gisteren plaats, waardoor ik helaas #blogpraat moest missen. Deze moeder, zoals iedere goede moeder, maakte zich zorgen over haar kind en het cijfer voor Nederlands. Mijn leerling doet het niet zo goed bij Nederlands. Vooral met leesvaardigheid. Nu is dit vaker het probleem met leerlingen. Mijns inziens komt dit omdat leerlingen niet meer lezen. Niet iedereen hoeft natuurlijk zoveel te lezen als ik, maar een beetje lezen is wel bevorderlijk voor je tekstbegrip.
Tegenwoordig zijn er zoveel andere dingen waardoor leerlingen afgeleid zijn: de smartphone, twitter, facebook, candycrush, computer. Het houdt niet op. Allemaal digitale dingen waardoor lezen van teksten of boeken naar de achtergrond wordt verdreven. Leerlingen zijn daardoor teveel afgeleid om echt een boek te lezen.Daarnaast wordt een boek als saai ervaren. De meeste kinderen snappen de lol van het lezen niet meer. Lezen is voor mij het even weg zijn uit de realiteit en me verbergen in een fantasiewereld. Die fantasiewereld kan soms verbazingwekkend veel op de onze lijken, maar de gebeurtenissen zijn altijd bijzonder, wellicht omdat je ze niet in je eigen leven meemaakt.
Het is heerlijk om zelf te bedenken hoe een personage eruit ziet. Zo kwam mijn versie van Frodo Baggins niet overeen met Elijah Wood. Ik had een heel ander figuurtje in gedachten. Jammer genoeg kan ik me door de films mijn eigen figuurtje niet meer voor de geest halen. Tom Bombadil is echter een ander verhaal. Daar heb ik een beeld bij van een mannetje, iets groter dan een dwerg, rondbuikig, een witgrijs baardje, een bollewangenhapsnoet en een kaal hoofd. Hij is in mijn fantasie gekleed in een blauw jasje met een groene broek en hij heeft een zwarte bolhoed schuin op zijn hoofd. Dit zijn dingen die je je kunt bedenken als je een boek leest. Zo maak je een boek levend voor jezelf en verre van saai.
Ik heb begrepen dat saai ook een toverwoord is voor: “Ik begrijp het niet.” Veel kinderen durven niet te zeggen in de klas dat ze iets niet begrijpen. Dus dan wordt het al snel ‘saai’. Ze leggen het boek weg en lezen niet verder.

Leren lezen door te lezen

Om leesvaardigheid te bevorderen moet je “leeskilometers” maken. Ik bedoel daarmee dat je dus juist moet lezen om je tekstbegrip te ontwikkelen. Dat begint al op de basisschool, waar je leert lezen en daarna door het lezen van boeken je tekstbegrip ontwikkelt. Vroeger had ik op de basisschool altijd een half uurtje stillezen per dag. Ik weet niet of dit nog steeds gedaan wordt, maar als dat niet gebeurt, dan zou het wat mij betreft weer ingevoerd moeten worden.
Gisteren heb ik de moeder aanbevolen om haar dochter meer te laten lezen: stukjes uit de krant, blogs over een onderwerp van haar keuze, andere onderwerpen die haar interesseren. En niet alleen die stukjes lezen, maar ook over discussiëren. Of als er geen discussie  mogelijk is, laat het kind dan de gelezen tekst navertellen. Probeer ook vragen te stellen om te kijken of je kind het echt heeft begrepen. Zo bouw je de leesvaardigheid en het tekstbegrip op, snapt je kind dus meer van teksten.
Voor het lezen van boeken, fictiewerken, kun je het beste boeken zoeken op het niveau van het kind over onderwerpen die hem of haar interesseren. Vandaaruit kun je dan weer verder met andere onderwerpen en literatuur gaan lezen die verplicht is voor school. Overigens heb ik liever dat leerlingen lezen wat ze leuk vinden, in plaats van de verplichte canon die opgesteld is door grijze oude mannen. Dit is echter een heel ander blogonderwerp, dat ik vast nog wel eens zal aansnijden.
Foto