Op bezoek bij de verslavingszorg

Gisteren gingen de tweede klassen havo en vwo op excursie naar Stichting de Hoop in Dordrecht, naar de verslavingszorg. De hele week stond in het thema van verslaving en de zorg voor mensen die van een verslaving willen afkomen.
’s Ochtends stond er een ontvangst en een speurtocht op het programma. De leerlingen moesten met behulp van foto’s de verschillende gebouwen vinden en die met de bijbehorende nummers op een plattegrond zetten.
Daarna was er een lunch en in de middag mochten ze ex-verslaafden interviewen. Daar hadden ze zich de hele week op voorbereid. Ze vonden het best spannend. Dat bleek ook uit hun vragen aan mij:
“Mevrouw, wat nou als we een stinkende, enge vent tegenover ons krijgen?”
“Straks stort ie in, of wordt ie agressief?”
Ze wisten echt niet goed wat ze moesten verwachten. Ik heb uitgelegd dat ze iemand tegenover zich zouden krijgen die al een flink eind in het afkickproces zou zitten en geen gekke dingen zou doen. En mocht het zo zijn dat hij wel agressief zou worden, dan zou ik ertussen springen ;).
Het verhaal van de ex-verslaafde was erg indrukwekkend. Hij was aan bijna alles verslaafd, dealde, beroofde met zijn bende verschillende supermarkten voor geld, plunderde de rekening van zijn dochter en bedroog zijn vrouwen, moeder, tantes en broer. De leerlingen waren heel respectvol en een uur was eigenlijk te kort om al hun vragen te kunnen beantwoorden. Ik ben heel benieuwd naar hun verslagen van die dag.
Voor mij was het ook wel heftig om te horen allemaal. Ik herkende best veel van wat de ex-verslaafde vertelde, helaas. Niet dat ik zelf verslaafd was, behalve dan aan sigaretten, maar ik heb het van dichtbij meegemaakt met mijn ex. Zelfde verhaal, andere drugs.
photo credit: Ms D. Meanor via photopin cc