Piet Hein, Piet Hein, zijn naam is klein, zijn daden benne groot, hij heeft gewoooooonnen de ziiiiiilvervlooooooot. Zo’n versje dat dan in je op komt als je het spreekwoord-woord voor het eerst ziet. Maar ik leef toch vooral naar het spreekwoord: wie het kleine niet eert, is het grote niet weerd.

Dit spreekwoord maant je aan om toch vooral ook waardering te hebben voor de kleine dingen in het leven.

Geluk zit in een klein hoekje

De kleine dingen: de zon die schijnt na een lange periode van grijze luchten en regen, een eenzame narcis die bloeit in een grasveld vol met sneeuw, een vogeltje dat op de rand van je raamkozijn even uitrust van een lange vlucht, een dagje aan het strand met je familie, een zwaan die je raam voorbijvliegt met zijn machtige vleugelslag.

De kleine dingen die je opvallen in het leven.

Er zijn mensen die altijd het nieuwste van het nieuwste moeten hebben, niet omdat ze het echt nodig hebben, maar omdat ze gesteld zijn op het hebben van dingen. Het moet allemaal maar zo duur mogelijk en zo nieuw mogelijk. Gewoon omdat het nieuw is. En duur. En als je daarvoor de levensverzekering van je kinderen te gelde moet maken, dan doe je dat. Want jij moet het nieuwste van het nieuwste hebben.
Dat materialisme stoort me mateloos. Mijn ouders leerden mijn zusje en mij tevreden te zijn met een klein cadeautje. Een mandarijn in je schoen met Sinterklaas of een chocoladeletter. Je was tenslotte elf dagen ervoor jarig geweest en had toen al een mooie omafiets gehad. Mijn zusje doet hetzelfde voor haar kinderen. Ik denk dat wij onze handjes mogen dichtknijpen met zo’n lief klein moedertje.
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.