Soms heb je weinig in de melk te brokkelen. Voornamelijk als je niets te zeggen hebt. Omdat je van melk pap kunt maken, kan het ook zijn dat je een flinke vinger in de pap hebt. Of niet. In de melk kunnen brokkelen is voor veel mensen van het grootste belang. Ze worden erg ongelukkig als ze dat niet kunnen.
Er zijn mensen die het niet kunnen hebben dat anderen de dienst uitmaken. Grappig is dat. Die mensen menen te moeten schreeuwen tegen je dat zij toch echt de baas zijn. Beetje bang voor hun eigen melkpap?
Zo’n manager had ik ooit, jaren geleden. Kwam woedend de kamer binnenstormen waar ik met mijn collega’s zat en schreeuwde: “Ik ben hier de baas.” Vond dat ik hem geen ultimatums moest stellen. Maar dan moet je mij hebben: op woorden kun je mij zelden tot nooit pakken. “Maar, manager, ik heb je nooit een ultimatum gestuurd. Ik heb alleen gezegd wat ik ging doen aankomende vrijdag nadat ik tot drie keer toe niets van je hoorde.”
Bang voor zijn melk? Ik weet het niet. Hij moest in ieder geval een standpunt duidelijk maken over zijn brokken. Erg treurig verhaal.

Verder stop ik mijn melk in een eiwitshake

Eiwitpoeder is echt het enige dat ik in de melk te brokkelen heb. Ik vind dat meer dan genoeg. Voor de rest is het spul goed voor elk en jarenlang de witte motor geweest. Mooi toch, dat een reclame zoveel impact heeft dat je de slogan nog steeds kent.
Iedere dinsdag geeft Carel de Mari op zijn blog een woord op waarmee je een spreekwoord kunt bespreken. Iedereen kan altijd meedoen. Hoe? Mag je zelf weten. Je kunt een verhaal schrijven waarin het spreekwoord een rol speelt, je kunt in de etymologie duiken en de oorsprong van het gezegde verklaren, et cetera. Plaats een link onder het blog van Carel en lees daar ook de andere bijdragen.