Het is inmiddels vijf en een halve week na mijn gastric bypass operatie en ik dacht ik doe weer eens een update van hoe het met me gaat.
Weegmoment
Op vrijdag 25 oktober werd ik voor het eerst sinds de operatie gemeten en gewogen. Dit waren de resultaten:
- Ik ben 17,5 kilo afgevallen sinds 20 september
- Er is 12 centimeter van mijn buikomvang verdwenen
- Mijn BMI is gedaald met vijf punten; dat betekent dat ik bijna niet meer morbide obees ben.
Dit zijn mooie resultaten en ik ben er heel trots op. Mijn moeder ook trouwens, want ik krijg een nieuwe winterjas van haar over een paar weken. Dan gaan we naar de Primark in Zoetermeer, in de hoop dat het daar minder druk is dan in het begin. Op 20 december is er een nieuw weegmoment.
De wonden
Er zijn zes wondjes op mijn buik van de kijkoperatie. Een wondje was na anderhalve week al prachtig dicht. Niets meer dan een klein rood streepje. De rest van de wondjes waren ontstoken: zonder in detail te willen treden, maar de dokter zei dat ik niet langer had moeten wachten anders had de pus uit mijn oren gekomen. Ik kreeg fucidin mee om te smeren. Na twee weken waren ook de laatste wondjes dicht. Inmiddels smeer ik nu Calendulam van VSM op de littekens, zodat ze er straks beter uit gaan zien en ik ook echt in bikini rond kan lopen zonder rare plekken op mijn buik.
Eten gaat goed
Ik ben nog niet aan het ideale dagmenu, maar het gaat steeds beter. Totaal moet ik zo’n 80 gram eiwit binnenkrijgen, maar dat red ik bij lange na nog niet. Over een maand of vier moet ik daar wel zo ongeveer zijn. Een aantal dingen kan ik nog niet eten: boontjes zijn te vezelig, dat ligt me te zwaar op de maag. Ook bananen zijn te zwaar. Misschien gaat dit over een paar maanden beter.
Ik heb inmiddels een keer een dumping gehad. Het voelde alsof ik flauw ging vallen dus ik ging zitten, legde mijn hoofd tegen een koele muur aan en heb rustig zitten ademhalen. Toen ik weer een beetje bij kwam, stonden er grote zweetdruppels op mijn armen. Ik weet dus dat ik mijn vla – en ander eten – niet te snel moet opeten. Ook de Senseo cappuccino kan ik niet drinken. Daar zit teveel vet in. Jammer, want ik vond dat best lekker.
En zo experimenteer ik door met wat ik wel en niet kan eten. Het liefst thuis, zodat ik daar gewoon mezelf kan zijn en kan reageren zonder afhankelijk van anderen te zijn voor de dingen die ik op dat moment nodig heb.
Het gaat dus best goed. Ik heb mooie resultaten en ik voel me steeds beter. Ik ben echt blij dat ik deze operatie heb laten doen.
