Vandaag woon ik precies een jaar in mijn flatje. Vandaag verhuist mijn moeder. Het is een rare dag.
Ik ben gelukkig in mijn huisje. Ik woon er heerlijk. Ik geniet met volle teugen van mijn uitzicht. Het is er knus en gezellig. En het is meer van mij dan mijn koophuis ooit was.
Vandaag help ik ook mijn moeder verhuizen uit mijn ouderlijk huis. Dat is een beetje verdrietig want daar ben ik opgegroeid. Buitenshuis was het geen gelukkige jeugd, maar thuis was er geborgenheid en rust. En nu vertrekt mijn moeder daar. Mijn slaapkamer was al omgetoverd tot een werkkamer. Daar was al niets meer van mij bij.
Maar wat ik vooral ga missen is de fysieke aanwezigheid van de herinnering. Dat je de woonkamer binnenkomt en dat je vader op de hoek van de bank de krant zit te lezen. Waar hij al zeven en een half jaar niet meer zit. De banken gaan wel mee maar het is toch niet hetzelfde.
Je moeder die op de andere bank zit te lezen of borduren. Ze handwerkt en leest nog steeds maar het is toch anders, want als ze dat nu doet is het mijn huis niet meer.
Het huis waar ik opgroeide is verkocht, de herinnering blijft maar ik zal het nooit meer fysiek kunnen aanraken.
Dag ouderlijk huis.
Verhuizen deel 2
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
Anne
Eigenaar DrsPee
Leuk dat je deze blogpost leest. Ik hoop dat je er wat aan hebt. Mocht je meer willen weten of up to date willen blijven van alles wat er in de wereld van de websites gebeurt, schrijf je dan onderin deze pagina in voor de nieuwsbrief. Deze verschijnt onregelmatig en maximaal 1 keer per maand. Je gegevens zijn veilig bij mij. Ik zal ze nooit verkopen.