bron

Verdwaald ~ de weg kwijtraken

Verdwaald zijn is niet leuk. Niet als je letterlijk de weg kwijt bent en ook niet als je hem figuurlijk hebt verloren.
Meerdere keren ben ik verdwaald. Figuurlijk. De eerste keer was tijdens mijn studententijd. De tweede keer ten tijde van het dertigers dilemma. En vorig jaar nog.

Verdwaald in mijn studies

Ik zal maar meteen bekennen: ik heb acht jaar gestudeerd, van 1996 tot 2004. In 1996 begon ik met Rechten in Leiden, als nummer. Het was een groots opgezette studie, met meer dan een paar honderd studenten in de collegezalen van de Gorlaeuslaboratoria. Ik was achttien jaar oud en ik voelde me verloren, een verdwaald schaapje. Ik verborg dat door lekker op de studentenvereniging te feesten en geen enkel studiepunt te halen. Ik besloot aan het einde van het jaar dat de studie niets voor mij was, sterker nog, dat het universitair systeem niet voor mij was bedoeld en ik schreef me in voor de lerarenopleiding Nederlands in Amsterdam.
Ook dat was niet mijn ding. Na twee jaar stopte ik ook met deze studie: het was me te makkelijk en ik kreeg te weinig Nederlands naar mijn zin. Ik besloot terug te gaan, na overleg met mijn geldschieters euh ouders, naar de universiteit in Leiden om daar Nederlands te studeren. Dat deed ik vijf jaar lang en ik studeerde af. Ik was niet meer verdwaald.

Rond mijn 32e levensjaar wist ik het ook niet meer zo goed

Ik bedacht dat ik misschien wel in het onderwijs wilde gaan werken. Ik liet me omscholen om mijn lesgeefbevoegdheid te halen. Drie jaar heb ik lesgegeven in het voortgezet onderwijs in de Nederlandse taal. Ik wilde er beslist een succes van maken. Ik zette door en ik raakte zelfs zwaar overspannen in mijn tweede lesgeefjaar. Verdwaald in de sectiepolitiek, verdwaald in de teamoverleggen en verdwaald in mijn hoofd. Dit is, na mijn eigen schooltijd, de minst leuke tijd geweest in mijn leven.

Verleden jaar raakte ik werkzoekend

In januari raakte ik een stuk baan kwijt en in augustus raakte ik het andere stuk baan kwijt. Sinds die tijd ben ik volledig (werk)zoekend. Wat wilde ik doen? Ik nam de tijd om de weg te vinden in mijn hoofd. Ik nam de weg om tijd te vinden. Gedwongen rust door mijn operatie. En daar heb ik gebruik van gemaakt. Ik heb mijn eigen weg gezocht in mijn verdwaalde hoofd.
En ik heb eindelijk mijn weg gevonden. Ik ben niet meer verdwaald. Ik weet wat ik wil en wat ik ga doen. Sorry dat ik nu even niet meer kan vertellen, dat zal ik zeker doen als ik meer geregeld heb. Wat ik wel kan vertellen, is dat ik een cursus ga doen bij Niels Gouman, van Strategisch lui, om een geest als water te krijgen. Dan kan ik nooit meer verdwaald raken!
Write On Thursday. #WOT. Iedereen kan meedoen, het is een creatieve schrijfopdracht, vrij om te bepalen hoe je dat wilt doen, zoals het bij bloggen hoort en mag kort, lang, in blog, plog- of vlogvorm. Het gaat erom dat je het woord wat elke donderdag gebruikt gaat worden in z’n meest vrije vorm kan uitleggen. Wat vind je ervan, hoe denk je erover, heeft het een metaforische werking, zijn er vergelijkingen, kun je een anekdote terughalen, laat het je dromen of is het vlak en abstract? Wil je andere #WOT woorden terugvinden, check hier!