#WOT deel 44: duikelen
duikelen (onoverg.; duikelde, h. en is geduikeld), 1 (veroud. gew.) onder water duiken; 2 over het hoofd buitelen:achterover, voorover duikelen;3 (inform.) (draaiend) vallen: hij is uit zijn bed geduikeld; 4 (fig.) (van waardepapier) dalen; 5 (fig.) failliet gaan; 6 (fig.) zakken voor een examen.
Ik moet bij duikelen altijd denken aan het duikelen van de beurskoersen. Niet dat ik er ook maar enigszins verstand van heb, van die kelderende koersen, maar het is wel het eerste wat in mij opkomt.
Ook denk ik bij duikelen aan de man die met zijn aktentas uit het brandende WTC-gebouw sprong, ondertussen denk ik de voicemail van zijn vrouw insprekend: “Schat ik spring nu uit het WTC, het is de enige mogelijkheid. Ik hou van je.” Poeh, dat beeld mocht op een gegeven moment niet meer uitgezonden worden, maar mijn God dat heeft echt een enorme impact op mij gemaakt. Hij sprong rechtstandig uit het raam, maar op een bepaald moment ga je dan toch duikelen. En waarom neem je je aktentas mee?
En verder denk ik bij duikelen aan ergens hals over kop in duikelen
Ja, ik weet het is duiken, maar dan klopt het #WOT-woord niet meer. Als je dat letterlijk gaat bekijken: hals over kop. Dat wil zeggen: eerst je hals, dan je kop. Dan maak je ook een soort duikeling vind ik. En volgens mij is dat niet handig, eerst je hals. Dan zie je toch niet waar je heen gaat?
En ja, ik duikel ook altijd mijn bed uit. ‘s Ochtends, nadat de wekker enkele malen de snoozeknop heeft leren kennen, draai ik me om op mijn rug en zet ik één teentje buitenboord om te testen hoe koud het buiten de dekens is. Vervolgens bekijk ik of dat teentje een heel voetje kan worden. Als dat lukt – er zijn inmiddels een aantal minuten gepasseerd – dan wordt het zaak om het hele been onder de dekens vandaan te halen. Langzaam zet ik dan mijn been wat steviger op de grond en draai ik me om mijn as naar een zittende positie. Door het draaien word ik vaak duizelig en ik blijf even op de rand van mijn bed zitten. Brrr, even wennen aan de kou – zelfs in de zomer. En dan duikel ik hals over kop uit mijn bed, kleed me zo snel mogelijk aan met de kleding die op de stoel ligt en trek in sneltreinvaart mijn sloffen aan om iets van de bedwarmte op mijn lichaam te behouden. Meestal lukt het. Ja, ‘s ochtends ben ik een slome duikelaar!
Bij de #WoT schrijven bloggers over een woord of een foto. Elke donderdag verschijnt een nieuw woord waarover je kunt bloggen. Deelname is geheel vrijblijvend. Plaats een reactie onder het bericht van Hendrik-Jan waarin je het linkje plaatst naar je blog.
De #WoT is opgezet door Karin Ramaker en daarna door Irene van Putten overgenomen. Vanaf september 2014 houdt Hendrik-Jan de Wit het stokje in zijn hand.
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
0 reacties
Trackbacks/Pingbacks