Vraag 46 van Peters #50books-project gaat over de liefde: welke liefdesgeschiedenis(sen) heb je ooit gelezen die je iedereen zou willen aanraden ook te lezen? Ik ben net als Peter een romanticus en daar schaam ik me niet voor. Ik ben opgegroeid met de liefdesgeschiedenis van Assepoester, Doornroosje en Sneeuwwitje en dan bedoel ik niet de Disneyversie van de verhalen.
Ik heb verschillende liefdesgeschiedenissen gelezen: Hasse Simonsdochter, Romeo en Julia, De kronieken van Aurian. Over de eerste en de laatste heb ik het al een paar keer gehad in het kader van #50books. Het verhaal van Romeo en Julia is de ultieme liefdesgeschiedenis van een liefde die gedoemd is te mislukken. Tranen met tuiten huilde ik bij de versie van Baz Luhrman met Claire Danes en Leonardo DiCaprio (toen nog een enorm lekker ding).
Maar wat is mijn ultieme liefdesgeschiedenis?
Dat is de liefde tussen Narziß und Goldmund, een boek van Herman Hesse. Ik heb dit boek gelezen voor mijn lijst van Duits. Mijn docente had hem niet gelezen en ik heb er honderduit over verteld. Daarna heb ik hem nog een paar keer gelezen, steeds in het Duits. Ik citeer de achterflap:
Het verhaal over de confrontatie van de intellectuele asceet Narziß en de artistieke gevoelsmens Goldmund speelt zich af in de middeleeuwen. Narziß maakt Goldmund duidelijk dat hij niet geschikt is voor het leven in een klooster. Goldmund trekt de wijde wereld in, leidt een bewogen liefdesleven en wordt beeldhouwer. Het avontuur blijft hem echter lokken. Wanneer hij in hachelijke omstandigheden verzeild raakt, duikt Narziß op…’Narziß en Goldmund’ is een kunstenaarsroman over het conflict tussen geest en lichaam, ascese en zinnelijkheid, logos en eros.
Vooral die tweestrijd en de (platonische) liefde tussen de monnik Narziß en de weesjongen Goldmund wordt treffend beschreven. Aan het einde van de roman zegt Goldmund tegen zijn vriend (vrij vertaald):
Maar hoe zal jij dan sterven, Narziß, als je dan geen moeder hebt? Zonder moeder kun je niet liefhebben. Zonder moeder kun je niet sterven.
Wat Goldmund niet beseft, is dat Narziß wel degelijk liefheeft: hij houdt van zijn goede vriend Goldmund misschien zelfs wel meer dan van God.
Het is jaren geleden dat ik deze liefdesgeschiedenis las, maar ik heb het boek stukgelezen, in bad laten vallen, laten drogen op de verwarming en opnieuw gelezen. Dit verhaal zit in mijn hart.
Prachtig als een verhaal je zo weet te raken en bij te blijven!
Het boek dat ik als tiener heb gelezen en mij toen ook zo ontzettend heeft gegrepen. Nu meerdere decennia later weet ik het verhaal niet eens zo goed meer maar wel blijft dat warme gevoel als ik over dit boek hoor of het per ongeluk zie staan.
Ik krijg nu wel heel veel zin om het weer te gaan lezen door jouw prachtige beschrijving en mijn eigen warme herinnering.