Gisteren ontspon zich een discussie in de reacties onder mijn #50books-vraag over de vaste boekenprijs. Wat ben ik daar blij mee! Dat mag best vaker gebeuren, een discussie via de reacties. In ieder geval hartelijk dank voor jullie bijdrage. Zelfs Ruud reageerde in een blog en dat wil wat zeggen.

Nu is het mijn beurt om mening over de vaste boekenprijs te geven

De argumenten die worden aangedragen door ACM – de Autoriteit Consument en Markt – vind ik steekhoudend: ik ben ook bang dat het aanbod verschraalt als de vaste boekenprijs wordt losgelaten. Er ligt bijvoorbeeld nu al nauwelijks poëzie in de winkels omdat het amper verkoopt. Ik vrees dus echt met grote vrezen dat alleen de grote auteurs nog verkocht zullen worden: denk hierbij aan Stephen King, Dan Brown en misschien met wat geluk nog een Nederlandstalige schrijver zoals Heleen van Royen en Kluun. Want laten we wel wezen: seks verkoopt.
Ook denk ik dat het aanbod zich zal aanpassen aan wat het grotere publiek wil lezen. Schrijvers die geld nodig hebben, zullen zich gaan verlagen tot het genre 50 tinten grijs. God verhoede…
Raymond haalt in zijn uitgebreide reactie de marktwerking in onze economie aan. Ik ben zelf niet tegen marktwerking, maar wel bij kunst en cultuur. Juist kunst en cultuur hebben volgens mij kleine doelgroepen, niet iedereen houdt van Tania Cross of gaat naar het Noord Nederlands Toneel, en die moeten mijns inziens gesteund blijven worden met subsidies. Zo is het ook met schrijvers. Een beginnende schrijver, een debutant, moet volgens mij de kans krijgen om zijn boek gepubliceerd te krijgen. Zonder subsidiëring en andere ondersteuning in de vorm van prijzen zoals de AKO-literatuurprijs en de PC Hooftprijs, kunnen schrijvers niet rondkomen en bestaat er voor hun type kunst geen ruimte meer. En dat zou zonde zijn.