Ademloos luisterde ik naar mijn ouders als ze een verhaaltje voorlazen voor het slapen gaan. Net zo ademloos luisterde ik naar de leraar als hij een stuk van een boek in de klas voorlas. En net zo ademloos sla ik nu nog de pagina om van een spannend of interessant boek. Mijn liefde voor lezen begon al heel vroeg, was even weg en begon daarna weer.

Waarom mijn liefde voor lezen verdween? De verplichte kost op de middelbare school en de literatuurlijst uit 6 VWO. Ik moest in ieder geval twee werken van voor 1900 lezen, vier van voor 1945 en de rest mocht ik zelf bepalen, maar moesten wel van een door school goedgekeurde lijst komen.
En daar ging het fout: die boeken gingen bijna allemaal over de oorlog of hadden daar een link naar toe. Wat een vreselijke boeken. En dan de analyse: waarom schrijft de schrijver dit? Waarom doet hij dat? Wat bedoelt hij daarmee? Welke symbolen en motieven zitten er in het boek? Wat is het thema? Al die vragen moet je niet bij een zestienjarige neerleggen. Als school zou je juist het lezen moeten stimuleren.

De liefde voor lezen ontwikkelen

En dat doe je niet met zware literatuur die continu naar de oorlog verwijst. Wat wel de oplossing is? Ik denk dat je de liefde voor lezen ontwikkelt door kinderen boeken te laten lezen die bij hun wereld past. Daarvoor moet je je in het kind verdiepen en dat kost tijd. Speelt een kind graag voetbal? Geef hem de biografie van Kieft of Cruijff om te lezen. Houdt een kind meer van magie en fantasy? Geef hem dan een boek als Harry Potter om mee te beginnen en begeleidt het kind verder naar boeken die ook magisch kunnen zijn of iets magisch in zich hebben.
Helaas zijn er nog steeds mensen die denken te moeten bepalen wat je als literatuur mag beschouwen en wat niet. En vaak zijn dat niet de makkelijkste boeken. Als je de liefde voor lezen stimuleert in een kind door aan te sluiten bij zijn belevingsniveau, dan kan een kind blijven lezen. En hou op met die stomme analyses. Dat is nergens voor nodig: wees blij dat een kind dat van boeken houdt, van boeken blijft houden.
Dit jaar is de gastheer van de serie #50books Hendrik-Jan de Wit. In 2013 en 2015werden de vragen gesteld door Peter Pellenaars. In 2014 nam ik zelf de honneurs waar.
Iedereen is vrij om de vragen te beantwoorden zoals hij of zij wil. Laat je reactie achter bij Hendrik-Jan, zodat iedereen je antwoord op de wekelijkse vraag kan lezen.