Altijd op dieet
Sinds mijn veertiende ben ik op dieet. Ik heb er verschillende geprobeerd. Twee keer het 40-puntendieet (1000 calorieën per dag), twee keer het weinig koolhydratendieet (en dus veel eiwitten), gewone porties eten, niet meer snoepen, light-producten. En altijd hielp het maar even. Ik viel wat kilo’s af, kwam er even zoveel weer bij.
Wat een verandering he. Eigen collectie
Toen ik 26 was, kon ik maat 38 aan. Ik was jong en slank en gespierd, een echte godin. Ik studeerde af in een prachtig broekpak. Het mooiste compliment wat ik die dag kreeg, was dat een oud-studiegenoot mij niet meer herkende. “Ik weet niet wie u bent,” zei hij. Prachtig. Daarna ging ik werken en de kilo’s kwamen er weer bij.
BED
Sinds 2009 had ik een diëtiste, waar ik twee jaar lang heb gejojood. Vervolgens, in 2011, werd bij mij binge eating disorder geconstateerd. Het is een soort comazuipen, maar dan met eten en zonder coma. Binge eating wil zeggen dat je binnen zeer korte tijd, zeg een half uur, je dagwaarde aan calorieën naar binnen werkt, en dat minimaal vijf dagen per week. Eigenlijk een soort boulimia, maar dan zonder kotsen.
Een wijze man (mijn zwager) zei tegen me: “Eten is psychisch, het is altijd psychisch.”
Nou, dat bleek. Toen ik in 2012 overspannen raakte, wist ik eindelijk wat ik allemaal had: post-traumatisch stresssyndroom, een paniekstoornis, binge eating disorder en depressiviteit. Die depressiviteit wist ik al in 2011, toen ik mij liet omscholen tot eerstegraads bevoegd docent. Maar eindelijk was het benoemd, vooral de eetbuien hadden een naam gekregen. Voor die eetstoornis heb ik een protocolgroep gevolgd waarbij ik met de G-schema’s heb leren werken: gebeurtenis, gedachten, gevoelens, gedrag en gevolgen. Ook wel Rationeel Emotieve Therapie genoemd.
Na de protocolgroep liep ik nog even bij de psychologe daar, maar zij stopte en ik zocht een ander. Ik kwam in december 2011 bij mijn huidige psycholoog. Daar ben ik nog steeds. Het gaat inmiddels beter met me. Ik wil inmiddels wel weer blijven.
Mijn laatste kans
Een jaar lang heb ik nagedacht. Wat heb ik nog voor mogelijkheden? Diëten lukken niet meer. Toen heb ik de stap genomen, een beslissing waar ik heel lang tegenop zag omdat het zo ingrijpend is. Ik kan namelijk niet meer terug. Maar ik wil ook niet meer terug. Als ik een beslissing neem, dan blijf ik daar ook bij.
Gastric bypass bron
Wat ik besloten heb? Ik heb me aangemeld voor een maagverkleining. Oorspronkelijk wilde ik een maagband, maar dat doen ze niet meer. Teveel risico’s en complicaties. Natuurlijk moet je van tevoren allerlei dingen invullen, aan voorwaarden voldoen en heel veel doorzettingsvermogen hebben. Gelukkig voldeed ik aan de voorwaarden en beschik ik over een overdosis doorzettingsvermogen. Op 24 april kreeg ik te horen wat er met mij gaat gebeuren. Ik krijg een gastric bypass.
Gastric bypass
Letterlijk: het omzeilen van de maag. Dit betekent dat mijn slokdarm aan een klein stukje maag wordt vastgemaakt. Het andere einde van het maagje wordt vastgemaakt aan de dunne darm. Het voedsel dat ik eet, valt eigenlijk door mijn maagje naar mijn dunne darm. Op die manier neem ik nog maar 40% van de voedingsstoffen op die ik binnenkrijg. Hiermee zou ik zo’n 60-75% van mijn overgewicht kunnen verliezen als ik mij goed aan de regels houd. Dat wil ik, dat kan ik en dat ga ik doen. Wanneer de operatie precies is, weet ik niet. Hopelijk ergens in juli. En dan word ik weer de slanke godin die ik was toen ik afstudeerde. Ik ben dan wel voor altijd op dieet. Maar dat geeft niet. Als dat verdomde hongergevoel maar verdwijnt.
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
27 Reacties
Trackbacks/Pingbacks
- Post zonder punt. - Elja Daae - [...] wereld is mooi. En @drspee ook. Dus die foto hieronder, die is voor jou [...]
- Martha (@drspee) - @hjwdewit ja, ik krijg een operatie: een gastric bypass. zie hier: http://t.co/0BstHHXlwV @PixelPrinses
- Geef me je tekst, ik schrijf je verhaal | Mary Sjabbens - […] ben echt heel blij met hoe 2014 gestart is. Eigenlijk begon het al in september 2013 toen ik mijn…
- #WOT deel 22: Verdwaald - Tekstbureau DrsPee - […] tijd om de weg te vinden in mijn hoofd. Ik nam de weg om tijd te vinden. Gedwongen rust…
- #50books vraag 36: de keukenprinses - Martha blogt privé - […] mijn gastric bypass ga ik bewuster om met eten. Ik moet wel: kleine porties en goed opletten dat ik…
Voor altijd op dieet. http://t.co/beBU6ELFKj
Jeetje, wat heftig! En jeetje, wat een ander mens op die foto!
Lieve Martha, heel veel succes alvast gewenst met deze enorme operatie en met je herstel daarna.
Dat het hongergevoel straks maar helemaal weg is en jij hiermee een gelukkiger mens wordt.
Dank je wel. Ik hoop echt dat dit gaat bijdragen aan mijn geluk, maar dat het me vooral rust gaat geven in mijn hoofd.
hel veel succes, en wat een dapper blog weer.
Dank je wel :).
Over openhartig gesproken….
Heel veel sterkte! Ik hoop dat je hierna tevreden zal en kan worden over jezelf.
Dat hoop ik ook Mary. Ik hoop vooral rust te krijgen hierdoor.
#deopstekervdweek gaat naar ook naar @drspee die hier: http://t.co/eIhAtjuXDr een ingrijpende beslissing beschrijft. Een kanjer!
Wat knap dat je dit zo open en bloot kunt delen, wilt delen.. Heel veel sterkte en natuurlijk ook succes toegewenst de komende maanden, xx.
Het gaat een groot deel van mijn leven uitmaken de komende jaren. Want zo lang gaat het traject duren om er echt mee te gaan leven. Zeker twee jaar intensieve begeleiding en daarna nog 5 jaar e-coaching. Het is een echte, definitieve levensstijl verandering.
Jeetje wat een heftig verhaal. Ik snap heel goed dat je voor die operatie kiest tenminste, ik zou het denk ik ook wel doen als ik jou was. Heel erg dapper van je dat je zo openhartig bent. Daar heb ik echt bewondering voor. Ik wens je alvast succes voor de operatie.
Dank je wel voor je steun en bewondering. Doet me heel veel goed 🙂
Lieve Martha,
Ik ben zo onwijs trots op je dat ik het niet in woorden weet te brengen. Dapper hoe je altijd gevochten hebt. Dapper hoe je dit blog schrijft. Dapper dat je deze stap neemt. Weet dat er mensen zijn die heel veel van je houden en je altijd zullen steunen met elke stap die je maakt!
En wauw. Ik had nog nooit die foto gezien. Je bent echt een Godin Martha! Altijd al geweest en gebleven. Maar snel zal jij je ook weer voelen als een Godin! Ik weet het zeker!
Dikke kus en knuffel!
Kimmie, je bent de liefste spring-in-‘t-veld die ik ken :).
Bewonderenswaardig. Dat is het woord dat in mij opkomt. Voor het delen. Maar zeer zeker ook voor het doen. Het is niet zomaar een beslissing die je neemt. Wel kan ik me goed voorstellen dat je je niet thuis voelt in je lichaam zoals het nu is. Ik wens je veel sterkte toe en wil je alleen meegeven dat het leven een proces is en niet een eindproduct. Probeer te leren van het proces.
Dank je wel. Ik heb er echt lang over gedacht of ik zou delen. Maar het gaat zo’n groot deel van mijn leven uitmaken, dat ik het gewoon echt wilde opschrijven. Ik zie dit als een nieuwe start, een manier om uit mijn eigen impasse te komen. En dan verder te gaan. 🙂
Dat gaat lukken. De wil is er he? En wij staan allemaal achter je!!! En die foto, ja, die is prachtig. Maar de nieuwe versie vind ik ook prachtig. Dus. 🙂 Dat jij gezond en happy bent, daar gaat het om.
Dank je wel, dat is lief van je 🙂
succes met die operatie, je leven gaat er heel anders uitzien (zie ik hier in mijn omgeving).
Ja dat hoor ik van veel mensen die ik het vertel. Ik ben heel benieuwd, morgen hoor ik meer in ieder geval 🙂
ja, die is bijzonder RT @elja1op1: Even afgeleid door deze prachtige blog post van @drspee http://t.co/4k6Uap6xI5 …
Ik weet niet zo goed wat ik zeggen moet. Het hier vertellen en het traject beginnen, het vergt zeer veel moed! Mijn (onze) bewondering is op z’n plaats! Heel erg veel succes!
Goh, dat is niet niks wat je staat te wachten. Ik wens je alle doorzettingsvermogen en steun welke je maar kunt gebruiken (en nog een beetje meer). Heel moedig van je om het hier zo openhartig te delen met de rest van de wereld. Succes! En ik denk dat iedereen met je meeleeft.
@bveth Heb je dit gelezen, van @drspee? Moest aan je denken http://t.co/YMuVIGjzxX
Ha Lieve Martha,
Heel veel sterkte en succes met dit proces. Hopelijk zit je snel lekkerder in je vel en vind je de rust waar je zo’n behoefte aan hebt.
Onthoud, je bent een mooi mens, je bent al ver gekomen én van ver gekomen. De wereld biedt nog zoveel mogelijkheden. Zet ‘m op.
Aan Martha,
Ik zat een beetje te klikken hier en daar op je blog en belandde in dit persoonlijke verhaal. Dapper dat je de stap waagt. Ik wens je er alle sterkte mee en voor.
Ik ben zelf depressief geweest en wil daar wel over bloggen maar heb dat nog niet aangedurfd. Niet omdat ik me ervoor schaam, want dat doe ik totaal niet, maar omdat ik er altijd weer triestig van word. Ik heb wel een beginnetje gemaakt (klik op ‘tinnitus’) maar na drie blogs was ik al zo down dat ik er weer mee stopte.
Je helpt er anderen mee die hetzelfde doormaken of hebben doorgemaakt maar dat niet goed onder woorden krijgen en het helpt begrip te krijgen bij de mensen die daar weer naast staan. En je krijgt zelf meer stem en gezicht.
Ik geef je groot gelijk dat je kiest voor de ingreep!
Dank je Rita, voor je verhaal. Ik word er zelf ook redelijk down van om te schrijven over mijn depressiviteit en aanverwante zaken, maar ik merk dat ik er uiteindelijk sterker van word. Ik word er sterker van door het te delen en te merken dat ik niet de enige ben. Dat is zo’n grote openbaring voor mij: ik ben niet de enige die depressief is (geweest), gepest werd, te zwaar is en ga zo maar door.
Ik vind het ook fijn om te merken dat ik er anderen ook mee help. Puur en alleen door het te verwoorden.
Dank je wel voor het delen en het herkennen. Fijn dat ik een stem kan geven aan wat mij dwars zit op deze manier en fijn dat jij dit ook met mij deelde.
Martha