De wekker gaat. Het is zeven uur ‘s morgens. Lin wordt wakker met een duf hoofd, vermoeide ogen en sporen van tranen van de avond ervoor op haar gezicht. Langzaam hijst zij zich uit bed, sleept zichzelf naar de badkamer om te douchen en de dufheid uit haar hoofd te laten regenen onder de zachte waterstraal. Zodra ze wakkergedoucht is, stapt ze met haar blote voeten op het zachte badmatje en schudt de waterdruppels uit haar blonde haar.
Voor de spiegel kijkt Lin naar haar make-uploze gezicht en besluit dat ze vandaag de kleur terra op haar oogleden zal aanbrengen. Met geoefende hand trekt ze een rechte zwarte lijn met eyeliner op haar ooglid en verft haar wimpers zwart. De fond de teint in de kleur van haar huid, maakt haar gezicht egaal en mat en de bij haar oogschaduw passende lippenstift maakt haar uiterlijk tot een prachtig plaatje. De dufheid is weg, de vermoeide ogen en wallen verborgen evenals de tranensporen. De actrice is klaar om de wereld opnieuw tegemoet te treden.
Op werk lacht ze, maakt grapjes, haalt koffie, werkt na de lunch haar lippenstift bij, checkt haar mascara in de spiegel van het damestoilet, flirt met de single mannelijke collega’s, roddelt met de vrouwelijke collega´s over wie een oogje heeft op wie en doet haar werk zoals het hoort. Lin is vrolijk, voorkomend en behulpzaam.
‘s Avonds komt Lin doodmoe thuis. Stopt een stoommaaltijd in de de magnetron (8,5 minuut op 800 Watt), ploft op de bank en kauwt op de cherrytomaatjes, spinazie, pasta, kip en mozzarella. Het lege bord zet ze op de salontafel neer, naast die van gisteren en eergisteren en Lin trekt de fleecedeken (2,95 bij het Kruidvat) over haar heen. Het is haar enige bescherming tegen de kou van buitenaf. Helaas kan de fleecedeken niet de kou van binnenuit verjagen. De kou die al jaren haar hart in zijn greep heeft en de zwartheid die haar ziel gevangen houdt.
Als zij aan haar traumatische jeugd en puberteit op school denkt, beginnen de tranen te stromen. Het is een dagelijks ritueel geworden. Aan het einde van de avond, als de mascara zijn sporen heeft getrokken over haar wangen, gaat ze naar bed. Ze verwijdert haar gebarsten masker met reinigingsmelk en een watje. Haar glimlach stopt ze in een glas om deze morgen weer op haar gezicht te plakken. In bed huilt ze zichzelf in slaap. Morgen moet ze weer een dag acteren.
Foto bron: Lucia Whittaker via photopin cc