Angst voor spinnen, ook wel arachnofobie. Ik heb er ernstig last van. Bij een klein spinnetje durf ik nog wel de stofzuiger te pakken, maar bij grote spinnen zet ik het op een gillen. De laatste keer dat ik gillend aangetroffen ben, was in de kleedkamer bij karate. Ik was nog volledig aangekleed, dus mijn karateleraar kon binnenkomen om te kijken of ik niet vermoord werd. Als een echte held heeft hij me gered van de spin. De naam van de angst voor spinnen, hebben we te danken aan Arachne.

Arachne was een meisje dat enorm goed kon weven en wol spinnen. Ze was zo goed dat ze les had gekregen van de godin Pallas Athena zelf. In de wijde omgeving stond zij bekend om haar vaardigheden. De mensen kwamen zelfs kijken naar haar werk en zeiden dat je kon zien dat ze les had gehad van de godin. En al die aandacht steeg het meisje een beetje naar het hoofd. Ze ontkende dat ze les had gehad van Athena en begon zelfs te beweren dat zij beter kon weven en spinnen dan Pallas Athena. Arachne daagde de godin uit om haar goddelijke weefkunsten te meten met die van haarzelf.

Op een dag schepte Arachne weer op over haar kunsten

Ze pochte opnieuw dat zij beter was dan Pallas Athena. Een oude vrouw die het meisje hoorde, waarschuwde haar voor haar opschepperij. Arachne liet zich niet uit het veld slaan en zei: “Ach oude vrouw, als Athena zo goed kon weven en spinnen, waarom neemt ze dan niet mijn uitdaging aan?” Voor de ogen van de aanwezige toeschouwers veranderde de oude vrouw in de godin: “Hier is ze,” zei Athena.
Arachne was even van haar stuk gebracht maar herstelde zich snel. Er werden twee weefgetouwen neergezet en de vrouwen gingen aan het werk.
Athena beeldde haar wedstrijd met Poseidon om de stad Athene uit: de olijfboom met zijn vruchten en het paard en alle goden in vergadering bij elkaar. In de hoeken van het werk beeldde de godin de straffen uit van stervelingen die het opnamen tegen de goden. Arachne was gewaarschuwd.
Arachne daarentegen had de onbeschaamdheid om alle liefdesavonturen van de goden uit te beelden. In het midden stond Europa die door Zeus werd weggevoerd en in de randen een kleurige rij goden die in verschillende gedaanten tot hun minnaressen kwamen.
Toen het werk klaar was, bekeken ze elkaars werk. Athena moest bekennen dat Arachne haar had overtroffen, maar werd zo woedend over de uitgebeelde taferelen, dat zij het werk in stukken scheurde. Arachne was daar zo verdrietig over, dat zij zichzelf ophing. Toen kreeg Athena spijt van haar uitbarsting en ze veranderde het meisje in een spin, gedoemd om voor eeuwig webben te weven en draden te spinnen.
Iedere week behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.