De mythe van Daphne
Bijna acht jaar geleden werd ik voor het eerst tante. Mijn zusje voor het eerst moeder. Het meisje werd Daphne genoemd. Mijn zusje wist dat het met een geneeskrachtig kruid te maken had. Ik wist waar dat vandaan kwam. We vulden elkaar aan in het verhaal. En Daphne werd een mooi verhaal en is dat nog steeds.
De god Apollo was een knappe jongeman die veel liefdesavontuurtjes met sterfelijke vrouwen en nimfen had. Hij was heel anders dan zijn kuise, maagdelijke tweelingzus Artemis. Een van die nimfen was Daphne. Zij was de dochter van de riviergod Peneus.
Apollo zag Daphne op een mooie dag bij de rivier en stond onmiddellijk in vuur en vlam voor haar. Hij benaderde haar en vroeg om haar liefde. Zij herkende de god, maar ze voelde niets voor hem.
Daphne wees Apollo af
Dat kon de goddelijke jongeman natuurlijk niet goed hebben en hij achtervolgde haar door het bos en door de bergen. Zo ging dat een aantal dagen en nachten door – goden en nimfen hoeven niet te rusten en kunnen eeuwig doorrennen als het moet. Uiteindelijk werd Daphne toch moe en ze smeekte haar vader om haar te helpen.
De riviergod Peneus hoorde zijn dochter en hij kwam haar te hulp. Daphnes voeten veranderden in wortels en de nimf veranderde in een laurierboom. Apollo was diep bedroefd. Hij kon nu alleen nog maar haar takken plukken. De laurier werd voortaan zijn heilige boom.
Het verhaal is terug te vinden in de Metamorphoses van Ovidius.
Daphne in de keuken
De god Apollo was de god van de geneeskunst en de laurier zou beschikken over geneeskrachtige eigenschappen. Zo was de laurier goed tegen griep en allerlei ziekten die met de mond te maken hadden. Het is echter nooit bewezen dat het zo is.
Verder wordt laurier gebruikt in keuken als aromatisch kruid, bijvoorbeeld in stoofpotten en sauzen. Het zou helpen bij de spijsvertering.
Daphne de overwinnaar
Laurier werd gebruikt in lauwerkransen die vroeger bij de Olympische Spelen op het hoofd van de overwinnaar werd geplaatst. Ook overwinnaars in oorlogen, de hoge bevelhebbers dan, kregen een krans van laurier op hun hoofd. Zelfs Julius Caesar is nooit zonder zo’n krans te zien in de Asterix en Obelix strips.
Iedere week behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, die mijn eerste introductie vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
zo is dat, mooie mythe
Dank je wel Carel :).
Zowel mythe als naam blijven mooi. De naam had de lijst van mogelijke namen voor dochters bereikt.
:). En toen kreeg je zonen…
Diep ontroerd door deze mythe!!!