Tot de zogenaamde Thebaanse sagen hoort natuurlijk ook de ontstaansgeschiedenis van Thebai (of zoals de stad nu heet: Thebe). Deze stad is gesticht door de Feniciër Kadmos, een zoon van koning Agenor. Ook was hij de broer van Europa, die door Zeus in de vermomming van een stier werd ontvoerd.

Agenor was woest over de ontvoering van zijn dochter en hij stuurde zijn zoon Kadmos erop uit om het meisje terug te halen. “En waag het niet om terug te komen zonder haar!” voegde hij de prins toe. Agenor wist natuurlijk best wel dat dit geen gewone stier was geweest, maar een god.

Kadmos zwierf door heel Phoenicië

Maar hij kon zijn zusje Europa niet vinden. Ook in Griekenland kon hij haar niet vinden. Terugkeren naar zijn vader zonder haar durfde hij ook niet. Omdat hij niet meer wist wat hij moest doen, vroeg hij om raad bij het Orakel van Delphi. De priesteres vertelde hem dat hij zijn zoektocht moest opgeven en een stad moest stichten. Daarvoor zou hij een koe moeten volgen die nog nooit een juk had gedragen. Daar waar deze koe zich neerlegde om te rusten, moest de stad komen.
Natuurlijk zag hij direct daarna een koe lopen. Samen met zijn vrienden en dienaren volgde hij de koe dagen lang tot zij zich in een vruchtbare groene vallei uitgeput op de grond liet zakken. Daar zou Kadmos zijn stad bouwen.
Als dank voor de hulp wilde de prins de koe offeren aan Zeus en hij stuurde zijn dienaren erop uit om water te zoeken. Ze vonden water bij een bron, maar wisten niet dat hier een draak het water bewaakte. De draak was een afstammeling van Ares (de god van de oorlog). Ondertussen wachtte Kadmos op zijn dienaren, maar ze kwamen niet terug. Kadmos ging hen uiteindelijk zoeken en zag bij de bron hun lijken liggen: bebloed en verminkt, de draak zat in volle glorie bovenop de lijken. Razend van woede ging Kadmos het monster te lijf. Het lukte hem om het beest met zijn speer te doden en met de kop vast te nagelen aan een boom. Met afschuw keek de prins naar het monster. Plotseling klonk er een stem: “Wat kijk je naar de slang die je doodde? De mensen zullen jou ook ooit als slang zien!” Kadmos keek om zich heen. Toen hij niemand zag, begreep hij dat er een god tegen hem had gesproken, maar welke wist hij niet.
Zijn dienaren kreeg hij met het doden van de draak niet terug. Moedeloos ging hij op een steen zitten: hoe moest hij nou de opdracht van Apollo uitvoeren?
Terwijl hij daar zo zat, werd het licht om hem heen. Pallas Athena verscheen voor hem. Ze zei: “Je kon niet anders, maar Ares is boos op je want die draak was zijn zoon. Je zult hem acht jaar moeten dienen om het een beetje goed te maken. Maar zaai nu eerst de tanden van de draak in de grond.” En ze was weer verdwenen.

Onmiddellijk voerde Kadmos het bevel uit

Hij hakte diepe groeven in de grond en zaaide de tanden. De kluiten aarde begonnen te bewegen en volwassen mannen met volledige bewapening kwam uit de grond omhoog. Ze gingen elkaar direct te lijf. Uiteindelijk bleven er vijf over. Samen met deze vijf mannen bouwde Kadmos de stad die hij Thebai noemde.
Kadmos, een kleinzoon van Poseidon, trouwde met Harmonia: zij was een dochter van Ares en Aphrodite. Acht jaar trad Kadmos in dienst bij Ares, maar de oorlogsgod bleef boos. Kadmos en zijn nageslacht wachtte hierdoor veel ellende. Kadmos’ regering ging voorspoedig. Thebai en de ommelanden groeiden voorspoedig en brachten voldoende voedsel op om de bevolking te voeden.
Aan het einde van de regeerperiode van Kadmos, begon zich de eerste ellende te openbaren. Kadmos’ kleinzoon Pentheus regeerde nadat Kadmos er zelf afstand van had gedaan. Pentheus werd echter door zijn moeder Agave verscheurd toen zij getroffen werd door een

.
Een andere dochter van Kadmos, Semele, had zich door Zeus laten verleiden, maar toen zij aan de oppergod vroeg om zich te laten zien in volle glorie, werd zij door een van zijn bliksems geraakt en stierf. Kadmos’ dochter Ino en haar zoon werden ook tot waanzin gedreven en sprongen van een klip. Daar werden ze veranderd in zeegoden.
Het was Kadmos allemaal een beetje te veel geworden. Hij bad tot de goden en liet zich veranderen in een slang. Harmonia wilde niet zonder haar man en bad om hetzelfde. Samen brachten zij zo hun leven door.
Iedere week (tenminste, dat probeer ik) behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.