Zoals elk zichzelf respecterend scheppingsverhaal betaamt, is er ook in de Griekse mythologie een verhaal over de schepping van de mens. Uit de chaos was inmiddels een wereld ontstaan waarop dieren rondliepen en waar planten, bomen en bloemen groeiden. Eros vond dat er nog wat miste en opeens had hij het: de mens. Hij gaf Prometheus de opdracht de mens te creëren.

Prometheus betekent ‘de vooruitdenkende’ en deze Titanenzoon was bijzonder vindingrijk. Zeus wantrouwde hem daarom. Prometheus schiep de mens naar het beeld van de goden: de mens liep rechtop en kon omhoog kijken naar de hemel en de sterren. Eros blies er leven in en gaf de mens alle vaardigheden die de dieren ook hadden. Inmiddels was Pallas Athena ook geboren en zij gaf de mens het denkvermogen en geestelijke kracht zodat hij zich van de dieren kon onderscheiden.
De mens leefde in holen en grotten en voedde zich met wat de aarde voortbracht. Dat ging op zich best goed, maar Prometheus vond dat er nog wat ontbrak, zodat de mens zich ook echt van de dieren kon onderscheiden. Zeus wilde echter niet het vuur aan de mensen geven. Hij wilde namelijk geen enkel wezen te dichtbij zou komen en vuur zou de mens te machtig maken.

Prometheus vroeg zich af hoe hij het vuur kon stelen

Hij had al zijn vindingrijkheid nodig om het vuur van de Olympos naar de aarde te brengen. Prometheus slaagde erin om een vonkje vuur in de merg van een venkelstengel brandend te houden en zo naar de aarde te smokkelen. De Titaan leerde de mens omgaan met het vuur. De mensen waren zo intelligent dat ze steeds meer manieren vonden om het vuur te gebruiken – en misbruiken.
Zeus ontdekte al snel dat het vuur uit de hemel was gestolen en hij wist ook direct wie daarvoor verantwoordelijk was. De oppergod strafte Prometheus onmiddellijk en hard: hij werd vastgebonden in het Kaukasosgebergte waar iedere dag een adelaar de lever van de Titaan kwam opeten. ‘s Nachts groeide de lever weer terug. Jarenlang leed Prometheus verschrikkelijk veel pijn, totdat Herakles hem verloste door de adelaar neer te schieten en Prometheus te bevrijden.
Iedere week (tenminste, dat probeer ik) behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.
[bol_product_links block_id=”bol_5839fc0769e96_selected-products” products=”1001004001510977,1001004002383713″ name=”prometheus” sub_id=”” link_color=”003399″ subtitle_color=”000000″ pricetype_color=”000000″ price_color=”CC3300″ deliverytime_color=”009900″ background_color=”FFFFFF” border_color=”D2D2D2″ width=”250″ cols=”1″ show_bol_logo=”undefined” show_price=”1″ show_rating=”1″ show_deliverytime=”1″ link_target=”1″ image_size=”1″ admin_preview=”1″]