Tantalos (of Tantalus in het Latijn) was de zeer rijke koning van Lydië (Turkije in de 14e eeuw voor Christus). Hij was waarschijnlijk een zoon van Zeus, maar stond in ieder geval bij hem in de gunst, want Zeus had hem uitgenodigd om te komen eten op de Olympos, de woonplaats van de goden. Dit was natuurlijk een enorme eer, maar Tantalos misdroeg zich schaamteloos aan tafel.

Hij stal de nectar en de ambrozijn, de drank en het voedsel van de goden om zijn vrienden ervan te laten proeven. Ook vertelde Tantalos alle geheimen door die Zeus aan hem verteld had, maar Zeus vergaf hem voor deze overtreding van het gastrecht.
Op een dag nodigde Tantalos de goden uit om bij hem te komen eten. Hij maakte er een groot feest van. Hij besloot ook om de goden te testen. Als hoofdgerecht zette hij zijn eigen, in stukken gesneden, zoon Pelops voor. De goden hadden dit natuurlijk meteen door en aten niets van het hoofdgerecht. Alleen Demeter, die verdrietig was over het verlies van haar dochter Persephone, at een stukje van de schouder op.

Tantalos mocht zich melden bij Hades in de onderwereld.

Hades stuurde hem naar de Tartarus, de Griekse versie van de hel. Daar staat Tantalos in een poel met helder sprankelend water dat tot zijn lippen stond en boven zijn hoofd hingen takken vol met het heerlijkste fruit. Telkens als Tantalos zijn gebarsten lippen opende om een beetje water te drinken, zakte het water van de poel buiten zijn bereik. Steeds als Tantalos zijn hand uitstak om het fruit te pakken en zijn honger te stillen, kwam er een windvlaag die de tak buiten zijn bereik zwiepte.
Zo leed Tantalos eeuwig honger en dorst voor zijn wandaden. Niet alleen Tantalos zelf kreeg straf, ook zijn familie werd gestraft voor de misdaden van deze stamvader. Orestes hief de vloek op. Daarover volgende week.
Wij kennen nu nog de Tantaluskwelling: iets wat je heel graag wil hebben, maar steeds net niet te pakken kan krijgen.
Iedere week behandel ik een kleinere mythe uit de Griekse mythologie, omdat ik vind dat deze niet vergeten mogen worden. Ik baseer mijn teksten op het boek van Dr Sophie Ramondt, dat mijn eerste kennismaking vormde in de wereld van de Griekse goden en godinnen.