Ik ben al drie keer opnieuw begonnen met de eerste zin. Het is namelijk best vermoeiend om te klussen en daar dan ook nog een blog over te schrijven. Zeker als je de hele week al aan het klussen bent en dan ook nog gekke dingen tegenkomt.
Het begon op 14 januari. Toen kreeg ik namelijk de sleutel van mijn nieuwe huis. De dag erna ben ik inkopen gaan doen voor behang en andere zaken die echt heel hard nodig waren.
Ik ben het hele afgelopen weekend bezig geweest met het afhalen van behang. Natuurlijk komt daar weer iets verschrikkelijks naar voren waardoor je heel lang bezig bent met een muurtje van 2,4 bij 3m.
Er zat onder de laag behang natuurlijk nog een laag behang. Maar niet zomaar behang. Het was glasvezelbehang dat ook nog zwart geverfd was. En dat zwart was doorgegaan naar de muur. Ik was blij met elk priegelstukje dat eraf kwam. Ik ben er uiteindelijk zo’n vijf uur mee bezig geweest.
Dit weekend heb ik samen met een paar hele fijne mensen het behang op de muren geplakt. Nou ja. Ik heb het behang alleen maar ingesmeerd met lijm. Anderen hebben geplakt. Gelukkig hebben ze mij niet achter het behang geplakt!
En ook is mijn badkamerkast opgehangen. Dat is ook superfijn. Nu weet ik zeker dat er geen vocht van onderaf in het kastje zal trekken. Ik hoef alleen de deurtjes en de plankjes er nog maar op te schroeven.
Gisteren was ik zo moe. Ik kon niet eens meer antwoord geven op vragen.
“Wil je de lamp mee?”
“Ik ben 1.70m.”
Ik registreerde het gewoon niet meer. En nu heb ik spierpijn. Ik denk dat ik me van de week weer lekker laat masseren.