Deur, huis. Het ging niet zo goed met eten de afgelopen tijd. Dat is een terugkerend thema bij mij. Frustratie? Eten. Verdriet? Eten. Boosheid? Eten. Gesport? ETEN! Want ik heb het er toch al vanaf gesport. Maar ja, daar kom je flink van aan. En dat was wel het geval de laatste tijd. Ik moet weer opnieuw leren eten en enorm de suiker detox in. Want o o o wat zijn die monapuddinkjes toch lekker. Maar die zitten wel boordevol suiker. Dus vandaag ging ik met een variatielijstje van mijn lieve voedingsdeskundige D. naar de supermarkt. Ik neem jullie mee en laat zien wat er in mijn hoofd gebeurt.

Een rondje supermarkt

“Zelfscan app, pakt Wifi niet op. Even wachten, dan maar.” Ondertussen kijk ik rond. Bij de entree staan de gesuikerde en gekleurde donuts al te wachten om in mijn tas te verdwijnen. “Ha, fijn, ik kan wifi-en. Dan nu door naar de groente- en fruitafdeling. Oogkleppen op en door. Geen gesuikerde donuts in de tas doen. Niet doen. Niet doen. Niet. Doen. He, gelukt.”
“Goh, wat zijn tomaten/komkommers/mango’s/taugé/appels eigenlijk duur zeg. Toch maar in de tas stoppen, want suiker detox. Bieslook erbij en verder.” Met oogkleppen op langs de sushi en de kant-en-klaarmaaltijden.
Dan richting broodafdeling. “Ik moet roggebrood, ontbijtkoek zonder suiker, nee, geen croissantjes, roggebrood en ontbijtkoek, heeee parelkandijkoek. Zou minder suiker ook goed zijn of moet ik echt de zero variant? Zero variant in mijn tas, twee pakjes roggebrood in de tas en door. Langs de taart en het gebak. Staat er mooi bij. O, ze hebben aardbeientaartjes en vruchtenschelpjes. Ja daar zit wel fruit op, en gelei en suiker en vet en room en fruit. Maar toch maar niet. Loop maar door naar de zuivel.”
Bij de zuivelafdeling staan die heerlijke monapuddinkjes en rijstdesserts en vlatrio’s en vruchtenkwarkjes. Vruchtenkwark kan toch wel? Dat is toch niet zo erg? Etiket? Suiker, dextrose, maltodextrose, glucosestroop. Suiker. Nee dus ook geen vruchtenkwark, dan maar de magere kwark nemen. En yoghurt. En dan heel snel de toetjes voorbij.”
Midden in het hoofdpad staan verschillende bakken met kortingsproducten, bonusproducten en 35%-producten. Het zijn vooral snoep, chocola en koek die op die paden liggen. Als een hordeloper probeer ik zonder te struikelen door het middenpad te navigeren. Eerst naar links voor de voedingssupplementen. Daarvoor moet ik dwars door het pad met chocola. “Niet kijken.”
Ik draai mijn hoofd naar links: koekjes, mergpijpjes, stroopwafels staren me van die kant aan: “Neem ons mee, we zijn zo lekker! Kijk nou eens hoe lekker wij zijn. Wil je niet in ons bijten?” Een van de mergpijpjes schudt zelfs een beetje heen en weer met zijn lekkere witte lichaampje. Vanuit mijn ooghoek zie ik zijn wulpse verleidingsdans, maar ik loop door. “Isostar, isostar, isostar… Waar sta je? Shoot, alleen die smerige orange. Ik wil citroen… Zouden die tabs hetzelfde effect hebben? Ik ga het maar proberen, merk het wel. Door naar de eiwitpoeder. In de bonus dus ook tweede gratis, mooi in de tas. Wordt wel zwaar die tas.”
Koffiemelk staat op een pad zonder ellende. “Mooi, die kan ik gewoon meenemen, nu niet naar de frisdranken sturen, nog wel even langs de nootjes, want ongezouten pinda’s meenemen. Zoute pinda’s zoute pinda’s zoute pinda’s…. Hé ongezoute pinda’s in de bonus. Mooi, zakje mee. Wel kleiner dan zakje met zoute pinda’s. Vreemd.”
Dan naar de diepvries: ik heb nog spinazie nodig, zonder creme en rösti, en dan afrekenen. Alles zelf gescand. Dus terug naar de zelfscankassa’s. Langs de kopschappen. Ik loop langs M&M’s, chocola, koekjes, wasmiddel, chocomousse, icetea en zakken Twix, Mars en Bounty.
Eindelijk ben ik bij de kassa. Hoe komt die reep Tony nou in mijn mandje? Gelukkig is het 70% puur, dus het mag van D. Ik schrik van het bonnetje: 50 euro! Ik had beter mergpijpjes, koekjes, nootjes, toetjes en andere dingen kunnen kopen. Dat is veel goedkoper.
Normaal heb ik binnen twintig minuten mijn boodschappen gedaan. Nu deed ik er ruim drie kwartier over voor ik door de supermarkt heen was.

Het rondje supermarkt is verschrikkelijk

De verleidingen zijn alom aanwezig in de supermarkt. Mijn suikerverslaafde hoofd ziet overal lekkere dingen die eigenlijk ontzettend slecht voor mij zijn. Ik vind het ontzettend lastig om boodschappen te doen, want alles is erop gericht om mij te laten kopen en dan vooral de zoetigheden. Alle zoetigheden zijn goedkoper dan de fruit en groente producten. Ik heb er al eens eerder over geklaagd, maar ik hoop gewoon echt dat de supermarkten eindelijk eens hun verantwoordelijkheid gaan nemen om mensen te helpen de juiste keuze te maken in hun voeding.