Het mooie van de afgelopen dagen dat er geen stukje van mij verschenen is, is dat ik ook geen dwang voel om er dagelijks een te publiceren. Ik heb wel mooie dingen meegemaakt, maar niet alles is en plein public deelbaar. Echter, hier toch de mooie dingen van vrijdag en zaterdag.
Om met vrijdag te beginnen. Vrijdagavond train ik altijd in Z. Eén meisje dat daar ook traint, zei in de kleedkamer tegen haar moeder: “Kijk mam, zij is grappig.” En ze wees op vriendin K. Het meisje keek nog even rond en vervolgde: “En zij is ook grappig.” waarbij ze mij aanwees. Daar word ik blij van.
Zaterdag heb ik dankzij vriendin D. bijna zo goed als pijnvrij kunnen trainen. Ik loop al zeker driekwart jaar bij haar om mijn kuiten te laten masseren. Ik heb vrij zwaar met gewichten getraind tot een paar jaar geleden en daarbij zijn mijn hamstrings korter geworden. Door het korter worden van die spieren werd de bloedtoevoer naar mijn kuiten afgekneld, waardoor er heel vaak heel snel verzuring optreedt. En dat traint niet lekker.
Vrijdag heeft D. een apparaat op mijn kuiten gezet waarmee de irritatie weggehakt werd, zodat mijn kuitspieren zich opnieuw konden opbouwen. Dat is geen pretje. Tweeduizend keer wordt er met hoge druk een soort drukpunt afgevuurd op je spieren. Maar dankzij het hakapparaat van D. heb ik gisteren heerlijk getraind, me heerlijk in het zweet kunnen werken.