Vanavond ging #blogpraat over cookies. Cookies zijn kleine bestandjes die op je computer worden gezet als je een website bezoekt waar je bijvoorbeeld iets kan kopen of waar je kunt inloggen. Dit zijn zeg maar de lekkere (goede) cookies. Ook zijn er cookies die jouw surfgedrag op internet volgen. Zo kan het zijn dat je bijvoorbeeld op de pagina van een winkel bent geweest die een banner had van een andere winkel. Als jij dan bij die andere winkel op de website komt, dan kan het zomaar zijn dat er ineens een aanbieding staat voor een product dat jij op die eerste site hebt bekeken. Dit zijn de minder lekkere cookies.

Begin mei 2012 werd Nederland netneutraal en werd ook de cookiewet een feit. Over die laatste is al heel wat geschreven sindsdien maar de essentie is dat per 6 juni 2012 websites toestemming nodig hebben van hun bezoekers om cookies te kunnen plaatsen. Die wet is bedoeld om gebruikers te beschermen tegen allerlei privacy schendende praktijken […] Bron

De wet
Effectief betekent dit dat iedereen met een website verplicht is om te vertellen wat hij/zij voor cookies plaatst bij de bezoeker en wat hij/zij daarmee doet. Daarnaast is iedereen met een website ook verplicht om actief toestemming te vragen voor het plaatsen van die cookies via een opt-in. Ik moet dus echt letterlijk toestemming vragen om cookies te mogen plaatsen op de computer van mijn bezoekers. 
Gelukkig geldt dit niet voor alle cookies. Het geldt alleen voor de meest gebruikte cookies zoals Google Analytics en andere statistieken meters. Ook voor reacties wordt een cookie geplaatst zodat je maar één keer je naam, e-mail en website hoeft in te vullen. Als je de bestandjes nodig hebt om je site te laten werken, de zogenaamde functionele cookies, dan hoef je geen toestemming te vragen. Denk aan bijvoorbeeld sites waar je online artikelen kunt kopen. Dit noemen ze firstparty cookies.
Thirdparty cookies zijn bestandjes die door externe websites op je computer worden gezet. Hierbij moet je bijvoorbeeld denken aan de sociale media (Facebook, Twitter, Google+ of Hyves) of YouTube als er een filmpje op een website ingebed wordt.
“Bloggerlijke ongehoorzaamheid”?
De wet is ingegaan in mei 2012. Sinds juni 2012 zie je op allerlei websites hinderlijke popups verschijnen die expliciet om jouw toestemming vragen voor het bezoeken van hun domein. Sommige websites gaan een stap verder: als jij niet toestemt, krijg je een lap tekst waarom je wel zou moeten accepteren. Een volgende stap die ik al een paar keer voorbij heb zien komen, is dat je de hele website niet zou mogen bezoeken als je niet accepteert. Voor mij een reden om die websites maar te mijden.
De OPTA heeft aangekondigd voorlopig eerst achter de grote jongens aan te gaan met betrekking tot handhaving van de cookiewet, daarna worden ook de kleinere websites beboet.
Zijn bloggers nu ook verplicht om zo’n opt-in te gebruiken? Ja. Veel van die hinderlijke popups zijn als plugin te vinden voor WordPress. Ga ik als kleine blogger bloggerlijk ongehoorzaam zijn? Ik wil wel, maar ik ben letterlijk maar een klein meisje en die OPTA is best een grote jongen.
Wil ik zo’n plugin gebruiken? Nee, maar ik zal dus wel moeten. Vanaf vandaag vind je dus bij mij een bannertje over cookies en is er een extra pagina met mijn koekiebeleid. Fijn dat er via #blogpraat in ieder geval nog een tweetal plugins werd genoemd die niet met popups werken. Nu alleen nog even testen welke mij het beste bevalt. Ik heb al genoeg rekeningen zonder boetes van de OPTA. Voor mij geen bloggerlijke ongehoorzaamheid.
Full disclosure: op mijn site staan vijftien cookies, waarvan slechts vijf eigen cookies. Allemaal voor Google Analytics.
photo credit: wlkr via photopin cc