Ik vergeet
Soms vergeet ik dingen. Dat ik schoolwerk moet nakijken, dat ik nog dat ene SO moet klaarleggen voor deze of gene klas. Dat ik een boodschap zou meenemen. Maar wat ik niet vergeet is dat mijn vader vandaag 67 jaar zou zijn geworden. Helaas heeft hij dat niet gehaald. Hij is namelijk al vier en een half jaar niet meer bij ons.
De tijd gaat soms heel snel. Dan denk ik: “Jeetje, al weer zo lang geleden?” En dan probeer ik me die kenmerkende dingen van mijn vader te herinneren. En soms lukt dat niet. Ik weet bijvoorbeeld nu al niet meer hoe zijn stem klonk, met de intonatie en buigingen. Ik kan het me niet meer voor de geest halen. Ik kan zijn stem niet meer horen klinken in mijn oren.
De tijd gaat soms heel langzaam. Dan kan ik me nog gesprekken herinneren die we samen voerden. Gesprekken over onbenullige dingen en over grote dingen. En dan lijkt het gisteren dat hij er nog was. Ik weet nog dat mijn vader vaak oefeningen deed om zijn vingers soepel te houden, zodat hij beter blokfluit kon spelen. Ik weet nog dat mijn zusje dat altijd heel irritant vond. Dat brengt dan een glimlach om mijn lippen.
Maar ik vergeet. Ik vergeet steeds een klein beetje meer. Nu is het alleen nog maar zijn stem. Maar wat vergeet ik straks nog meer?
foto
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
Nu werkt de link RT: Waarom vergeten we zoveel van onze dierbaren? http://t.co/DszTxIOlWf
en soms denk je iets niet meer te weten maar wordt je op een onverwacht moment overvallen door juist die herinnering. Sterkte met het gemis.
Och meis, wat een verdriet!
Sterkte
De fijne zaken blijven, echt!
En soms , soms ineens zie en hoor je hem!
Ik vergeet – http://t.co/9kJEjw4wV5 Voor de avondploeg.
en later komt er gewoon weer veel terug omdat je dan minder aan je hoofd hebt, tijd vindt voor de terugblik
Misschien dat je de alledaagse dingen gaat vergeten, maar er blijft ongetwijfeld nog veel meer in je hoofd zitten dan je denkt. Iets wat weg lijkt, komt soms zomaar ineens weer boven waaien 🙂
En veel later – boven de 50- komen ineens weer die kleine dingen terug. Je bent ze niet echt vergeten, maar kunt er even niet bij… Zo werkt dat geheugen, geloof me.
Dankjewel voor jullie reacties. Ik houd me er aan vast 🙂