Traditioneel is het natuurlijk om terug te kijken naar het afgelopen jaar. Wat heb ik het voor mijn kiezen gehad afgelopen jaar, maar desondanks: wat een jaar was 2019 voor mij! En dat bedoel ik positief. Ik kijk vandaag terug naar een mooi jaar vol ups en downs. Ik nam beslissingen die goed uitpakten. Kijk je met me mee naar mijn jaaroverzicht?

Lekker terugkijken op een jaar vol mooie dingen. Met fijne mensen waar ik mooie relaties op zakelijk en persoonlijk gebied mee aan ben gegaan. En met een paar moeilijke beslissingen die me echt pijn deden, maar die uiteindelijk mooie dingen meebrachten. Dit jaaroverzicht staat in het teken van beslissingen en mijn knie.

Een jaaroverzicht start met januari

Ik heb een hekel aan de maand januari. Na december met al zijn feestdagen, duurt deze maand zo ontzettend lang. Het is zo’n grijze muis maand in mijn beleving dat ik er weinig mee kan en ik ben altijd weer blij als het februari wordt.
Op persoonlijk vlak kampte ik nog met een schouderblessure die ik in november 2018 opliep. Die blessure zorgde ervoor dat ik geen examen kon doen voor mijn tweede dan karate. Ik baalde ervan, maar ik ging vol goede moed weer aan de slag toen het mocht van de fysiotherapeut.
Op mijn blog kreeg ik ruim 10.000 (tienduizend!) bezoekers die gemiddeld 1,3 pagina’s bekeken. Ik publiceerde acht berichten.

Dan volgt februari

In februari ging ik weer aan de slag met de training. Het WK karate in Londen was gepland voor september en ik wilde toch echt graag meedoen, mijn derde plaats uit 2017 verdedigen.
Mijn blog werd bezocht door iets minder dan tienduizend mensen. De maand was natuurlijk iets korter dan anders. Die tienduizend mensen bekeken gemiddeld 1,2 pagina’s. Er verschenen zes nieuwe berichten.

Door met maart

Het noodlot sloeg genadeloos toe. Aan het einde van deze maand, de 30e, vind mijn knie het genoeg met dat karate van mij en hij kapt ermee. Uiteindelijk blijkt dat mijn knie behoorlijk beschadigd is, maar pas in juli wordt er iets aan gedaan.
Het feit dat ik geen karate meer kan trainen, is een behoorlijke klap, die ik te boven moet komen. Maar, spoiler alert, ik kom er bovenop en vind zelfs een manier om toch betrokken te blijven in de karatewereld. Meer daarover lees je in december.
Mijn blog krijgt bijna 11.600 bezoekers die samen 1,3 pagina’s bekijken. Ik publiceer slechts zes berichten.

Het tweede kwartaal start met april

Ik blijf worstelen met die stomme knie. Pas eind deze maand krijg ik te horen wat er aan de hand is: een afgescheurde voorste kruisband, botkneuzingen en een scheurtje in de binnenste en de buitenste meniscus. Ik dacht dat je alleen maar een meniscus had en ik leerde het meervoud van meniscus: menisci. Wie had dat gedacht.
Ik publiceer acht berichten op mijn blog, maar het aantal bezoekers zakt een beetje in: net geen negenduizend mensen bezoeken mijn website. Het aantal pagina’s per bezoeker blijft gelijk: 1,3

En door met mei

Ik ga ondanks mijn krukken en mijn knie toch lekker een weekje weg naar Schiermonnikoog. Ik was er nog nooit geweest en maak voor mijn gevoel een wereldreis met het openbaar vervoer. Eerst met de Randstadrail naar Den Haag, daarna met de trein naar Groningen en dan een uur in de bus naar Lauwersoog. Dan neem ik de boot naar Schiermonnikoog en daar word ik opgehaald met de taxi. Het was een heerlijke week, waarin ik mooie dingen mag meemaken en aan het werk ben in mijn bedrijf.
Aan het einde van de week staat mama op mij te wachten op Den Haag om mijn rugzak over te nemen van mij. Mijn kleine mama die mijn zware rugzak overneemt vanwege mijn krukken. Dat is wel ontzettend lief. Maar ik heb ook een hele lieve mama.
Eind deze maand mag ik weer naar de orthopeed. Hij vindt dat mijn knie niet genoeg buigt en strekt en zegt dat ik een kijkoperatie moet laten doen. Dat betekent dat ik opnieuw mag beginnen met revalideren na de operatie.
Mijn blog heeft weer meer dan 10.000 bezoekers en ik publiceer zes berichten. De bezoekers bekijken opnieuw 1,3 pagina’s per keer.

Juni is wat stil

In juni gebeurt er vrij weinig. Ik heb de fysiotherapie even stop gezet en ben vooral mijn bovenlichaam aan het trainen in de sportschool. Ik word gek van het thuiszitten en niets doen. In de sportschool letten ze goed op me en als mijn gezicht iets te veel vertrekt van de pijn, dan zijn de instructeurs er om me te zeggen dat ik moet stoppen. Ik ben heel blij met deze sportschool en laat ze dat ook geregeld weten. Fitpoint Zoetermeer is een top fitness!
Ik publiceer vijf berichten. In totaal zien net geen 9.000 mensen mijn website, maar die bekijken samen gemiddeld 1,25 pagina’s. Ik begin een trend te zien.

Juli is operatiemaand

In juli mag ik onder het mes, 16 juli. Doodeng, want ik krijg een ruggenprik en ik moet meekijken. En dat is bijzonder. Ik zie de koppen van het bot van mijn bovenbeen. Daar zitten allemaal deukjes in. De orthopeed zegt me dat dit normaal een gladde biljartbal moet zijn. Hij hecht mijn binnenste meniscus en snijdt alle rafels weg van mijn knieschijf en voorste kruisband, die net niet helemaal is afgescheurd en van de buitenste meniscus snijdt hij een plakje weg, zodat het scheurtje niet mer bestaat. Anderhalve week later mag ik weer met fysiotherapie beginnen.
Mijn blog ligt een beetje stil. Ik publiceer zeven berichten, maar omdat iedereen op vakantie is of van het mooie weer geniet, komen er nog geen 4500 bezoekers op mijn site. Het aantal weergaven per bezoeker stijgt wel weer naar 1,3.

In augustus zakt de moed me een beetje in de schoenen

Het is stil. Ik zit thuis en ik probeer de moed erin te houden. Ik doe alles met openbaar vervoer en het komt me de neus uit. Mijn paarse pandamonster mist mij zo erg dat de accu is leeg gegaan. Er zal waarschijnlijk wel een nieuwe accu in moeten.
Mijn blog ligt nog stiller dan in juli en ik publiceer maar liefst acht berichten. Ik krijg 4600 bezoekers en die bekijken gemiddeld 1,3 pagina’s.

September geeft weer meer kansen

Ook deze maand is het redelijk stil. Alleen ik besluit halverwege de maand dat ik nu echt genoeg heb van het OV, na de zoveelste bus die niet komt opdagen en ik stap weer in de auto. Ik bel natuurlijk eerst de ANWB, doe alsof ik heel blond ben en zeg dat ik de lichten heb laten aanstaan. Die man dacht dat het niet kon, maar het bleek wel te kunnen. Mijn pandamonster is uit 2011 en heeft alleen de noodzakelijke opties, zoals airco, richtingaanwijzers, rem en gas. En o ja, een stuur.
Mijn eerste rit is naar Diemen en ik ervaar een enorme vrijheid nu ik weer achter het stuur mag kruipen. Ik loop nog maar met een kruk en ook die moet er toch vrij snel vanaf omdat ik anders te veel schuin ga lopen.
Een van de meest pijnlijke beslissingen die ik neem, is het stopzetten van Focus Websites. De VOF is niet realistisch meer en ik merk dat ik er geen energie meer in kan en wil stoppen. De klanten van Focus gaan over naar DrsPee. Afscheid nemen doet dan best wel pijn, want ik mis ook een vriend waar ik erg graag mee netflixte. Dat gaat wat lastiger als hij in Zwitserland zit en ik in Nederland. Zakelijk ging het echter niet meer. Het laatste kwartaal staat in het teken van de afhandeling van Focus.
Het aantal bezoekers stijgt weer. Ik publiceer elf berichten en ik ontvang ruim 8500 bezoekers die gemiddeld 1,33 pagina’s bekijken.

Oktober is een positieve maand in dit jaaroverzicht

In deze maand kom ik een oud studiegenootje tegen. Zij zat net als ik bij studentenvereniging Augustinus in Leiden en wij vormden zelfs een jaargroepje. Zij had mij direct herkend, ik moest heel hard nadenken. Zij nam me mee naar BNI aan het einde van de maand. Dat is een ontbijtnetwerk waar iedere beroepsgroep die meedoet maar een keer aanwezig mag zijn. Als je een keertje mee wil, dan hoor ik dat graag.
Dit was een van de beslissingen waar ik het over had in het begin. Ik besloot lid te worden en werd geaccepteerd. Sindsdien voel ik mij op handen gedragen door de groep waar ik me aansloot. Ik stijg boven mijzelf uit en dat heb ik echt te danken aan de mensen daar.
Mijn blog wordt weer meer bezocht: ik post zeventien berichten en meer dan 10.000 fijne bezoekers bekijken gemiddeld 1,3 pagina’s.

Ik vier mijn verjaardag in november

Op 1 november word ik geïnstalleerd als lid van BNI Marathon. Ik pitch iedere donderdagochtend alsof mijn leven ervan af hangt en ik vertel verhalen die wel of niet echt gebeurd zijn, altijd met een twist naar een goede tekst of over mij pagina.
Ik ben ook jarig aan het einde van de maand en ik vier dat met mijn directe familie. Mijn leeftijd is volgens de Hitchhiker’s guide to the Galaxy het antwoord op alles. Mijn neefje en nichtjes spelen met elkaar en met mij en we eten taartjes en pannenkoeken en nasi. Pannenkoeken voor de kindjes en nasi voor de grootjes.
Ondanks dat ik maar zes berichten publiceer op mijn blog, is het aantal bezoekers lekker doorgestegen naar ruim 11.500 en die bekeken gemiddeld 1,36 pagina’s.

Een jaaroverzicht eindigt met december

Opnieuw een afscheid deze maand. Ik besluit om mijn blog wat meer op mijn producten en diensten te gaan concentreren en daartoe moet ik afscheid nemen van de #WOT. Op 26 december schrijf ik de laatste #WOT en daar heb ik even een traantje bij gelaten. Ruim vijf en een half jaar verzorgde ik deze schrijfopdracht en die laten gaan is toch best even lastig.
Natuurlijk blijf ik schrijven, alleen zal ik de focus meer gaan leggen op mijn bedrijf. Blogs met waardevolle informatie voor hen die een boek willen schrijven, wat er komt kijken bij publicatie en ga zo maar door. Er komen verhalen en schrijfopdrachten, maar daar zal ik morgen meer over vertellen.
Mijn knie is nog steeds pijnlijk. Iedere stap die ik zet, voel ik en er is een enorm krachtsverschil tussen mijn benen. In het nieuwe jaar ga ik dat zeker oplossen met hulp van Glenn en Fitpoint. De revalidatie gaat dus nog even door, helaas.
Ik vond ook een mogelijkheid om weer met karate bezig te zijn ook al ben ik niet meer in de gelegenheid zelf te trainen. Door te gaan coachen kan ik toch weer bezig zijn met karate en ik combineer twee passies: karate en lesgeven.
Dit is het dertiende bericht dat ik deze maand publiceer. En tot nu toe hebben ruim 9.000 mensen mijn blog bezocht deze maand. Zij bekeken gemiddeld 1,34 pagina’s.

Een jaaroverzicht zonder lijstje?

Dat kan natuurlijk niet. Daarom zal ik in dit jaaroverzicht toch nog even een paar lijstjes publiceren.

Top tien best bezochte blogs aller tijden

Wie reageerden er het meest?

1. Stephan Koopmans en Carel de Mari allebei met 140 reacties
2.  De plek vervalt door de gedeelde eerste plaats
3. Ali Molenaar met 97 reacties
4. Irene van Putten met 61 reacties
5. Harme van Kamp met 50 reacties

Dank jullie wel allemaal voor de reacties! Blijf reageren, dat vind ik leuk.

Nog even wat statistiek in dit jaaroverzicht voor de liefhebber

Ik publiceerde in totaal 87 berichten, waarbij ik in totaal 201 (dit blog niet meegerekend) reacties kreeg. Dat is gemiddeld twee reacties per bericht. Het totale aantal woorden dat ik dit jaar publiceerde, is 46.654. Dat levert een gemiddeld aantal woorden van 536 per post op.

Ik wens je natuurlijk een ontzettend mooi en gezond en liefdevol 2020!