Sommige keuzes zijn makkelijk: trek ik vandaag een winterjas of een zomerjas aan, haal ik nog een kopje koffie en ga ik vandaag karate trainen of sla ik een keertje over? Allemaal vrij simpele keuzes, die niet zo veel impact hebben op je dagelijks leven. Behalve dan dat je het of te koud of te warm gaat hebben, dat je misschien koppijn krijgt omdat je te weinig koffie drinkt en dat je misschien wat minder moe bent dan anders. Er zijn keuzes die wat lastiger zijn.
Keuzes over welke man je mee naar huis kunt nemen, bijvoorbeeld. Haha, niet dat ik die keuze heb hoor, maar soms denk ik daar wel eens over na, als vrijgezellige meid.
Ik zal proberen het verschil te beschrijven aan de hand van Pirates of the Caribbean deel 1. Orlando Bloom speelt hierin Will Turner, de hulp van de smid in het stadje waar ze wonen. Daar is hij braaf en voorkomend en charmant, maar totaal niet spannend. Type ideale schoonzoon, zeg maar. Die neem je mee naar huis. Die stel je voor aan je ouders en dan is er geen man overboord.
Maar als hij zich met de piraten (lees: Johnny Depp) gaat inlaten om zijn geliefde Elizabeth Swan, gespeeld door Keira Knightley, terug te krijgen, dan wordt Bloom ineens een stuk spannender en begeerlijker, want heerlijk daadkrachtig en gewiekst. Maar niet iemand die je aan je vader voorstelt (“Ik ben niet boos, ik ben teleurgesteld, ik had alleen beter van je verwacht”).
Hoe dan ook: dit is een keuze waar ik niet voor gesteld word, gelukkig. Maar stel je toch eens voor dat het wel zo zou zijn. Wie neem je mee: de brave Hendrik of de spannende Pepijn? Keuzes, keuzes.