Sinds kort heb ik een abonnement op Storytel. En ik vind het heerlijk! Lekker boekjes luisteren, terwijl je ondertussen andere dingen kunt doen. Bijvoorbeeld je huis stofzuigen, puzzelen of de post opruimen. Ondanks de voordelen zijn er toch een paar nadelen aan luisterboeken die me opvallen, nu ik een boek of vier heb ‘gelezen’ met Storytel.

Het lijkt lekker om alleen maar te hoeven luisteren terwijl je andere dingen kunt doen. Maar toch zijn er wat dingen die me een beetje tegenvallen. Eerst maar even de voordelen van luisterboeken.
Een van de grootste voordelen is dat je je ogen even rust kunt geven. Zeker als je zoals ik de hele dag achter een scherm zit, dan is het fijn om even niet te hoeven kijken, zien, observeren of anderszins je ogen te gebruiken. Dus oogjes dicht en lekker luisteren.
Een tweede voordeel heb ik al genoemd: je kunt andere dingen doen. Vooropgesteld dat je niet heel hard hoeft na te denken bij wat je doet. Als je een ingewikkelde wiskundesom of grammaticaal probleem moet oplossen, dan is het lastiger om te luisteren naar je boek.
Een ander voordeel van audioboeken is dat je er wat sneller doorheen gaat dan met een ‘gewoon’ boek. Omdat je voorgelezen wordt, krijg je geen lamme armen van het boek vasthouden en geen vermoeide ogen. De voorlezer leest rustig door, doet wat stemmetjes voor de verschillende personages en je drijft mee op het verhaal.
En dan de mogelijkheid om het luisterboek via je telefoon op je autoradio aan te sluiten en te luisteren terwijl je aan het autorijden bent. Dat is volgens mij een van de allergrootste voordelen van luisterboeken. Je hoeft je ‘boek’ niet weg te leggen omdat je ergens naar toe moet. Je kunt gewoon doorgaan met luisteren tot je bij je afspraak bent. Dan is het natuurlijk wel van belang dat je het boek even uitzet.

De nadelen van luisterboeken

Een van de grootste nadelen vind ik dat ik de aandacht soms verlies. Dan moet ik soms wel vijf minuten ‘terugspoelen’ om de draad weer op te pakken. Dan blader je toch wat makkelijker weer terug in een papieren boek of ereader.
Een ander nadeel is dat ik meer moeite heb om het verhaal in mij op te nemen. Als je zelf een boek leest en niet laat voorlezen dan komt het verhaal toch wat meer binnen bij mij. Soms luister ik hele stukken en denk ik: “Wat heb ik nou eigenlijk geluisterd?” Herken je dat? En dan moet ik weer terugspoelen om dat stuk opnieuw te luisteren. Overigens kan dit natuurlijk ook als je een boek leest, maar daar gebeurt het mij persoonlijk minder vaak.
En heel soms komt het voor, dat ik de stem van de voorlezer niet fijn vind. Dan zit er een bepaald maniertje in, een stembuiging, accent of een kraakje, waardoor ik er niet naar kan luisteren. Dat heb ik bijvoorbeeld nu met American Gods van Neil Gaiman. De voorlezer heeft een Zuid-Amerikaans accent waar ik door afgeleid raak. Ik kan het accent niet thuisbrengen en dan gaat mijn aandacht vooral daarheen en niet naar de inhoud van het boek. Neil Gaiman zelf heeft een prettige voorleesstem. De schrijver sprak zijn boek Norse mythology zelf in.

Man of vrouw?

En dan is er nog het verschil tussen mannen en vrouwen die voorlezen. De tenor of bas van een man luistert iets prettiger dan de sopraan of alt van een vrouw. Vrouwenstemmen zijn vaak ook erg hoog en die klinken dan weer flink schel in mijn oren. De mannenstemmen zijn per definitie lager en luisteren dus prettiger.
Ondanks dat het verhaal werd voorgelezen door een dame, was ik zo geïntrigeerd door het verhaal van The handmaid’s tale van Margaret Atwood, dat ik hem toch heb uitgeluisterd. De review volgt nog.
Hoe vind jij het om luisterboeken te ‘lezen’?