Algemene voorwaarden staan er vol mee: uw gegevens worden niet ter beschikking gesteld aan derden. Tenminste, als je een beetje goede algemene voorwaarden treft. Die van mij zijn zo wel opgesteld: ik zal je e-mailadres nooit aan een ander verkopen. Ook niet aan derden.
Maar waar komt dat woord derden nu vandaan? Waarom is het niet tweeden of vierden? Dit was een vraag van een van de leerlingen van Huiswerkbegeleiding Zoetermeer, waaraan ik verbonden ben. Ik vond de vraag leuk genoeg om uit te zoeken en om over te bloggen.

Wie zijn die derden?

Als jij met mij een contract afsluit, krijg ik van jou op zijn minst je e-mailadres. Dat vind ik leuk, want dan kan ik je abonneren op mijn nieuwsbrief. Uiteraard vraag ik daar eerst je toestemming voor. We zijn dan samen een overeenkomst aangegaan.
Maar volgens mijn algemene voorwaarden zal ik je e-mailadres niet aan derden verkopen. Wie zijn dan die derden? Ik ben nummer één en maak met jou een afspraak. Jij bent nummer twee. Die derden zijn dus mensen die niets te maken hebben met onze afspraak. Letterlijk is die derde dus een buitenstaander: dat kan een mens of een bedrijf zijn

Het verbintenissenrecht

Dat is waar het begrip derden vandaan komt. Ze staan buiten de rechtsverbintenis tussen één en twee en hebben er in beginsel niets mee te maken.
  
Andere woorden waar je het woord derden in kunt terugvinden, zijn:

• derdengelden: het geld dat je bijvoorbeeld bij een notaris, advocaat of deurwaarder onderbrengt maar dat eigenlijk van anderen is.
• derdenrekening: de rekening waar je dat derdengeld onderbrengt

Het gaat dus om de derde partij, de partij die niets met een overeenkomst tussen partij één en twee te maken heeft. Als je het woord partij dan weglaat in de zin, komt er een n bij en zo ontstaat het woord derden.