Obees in het openbaar vervoer
Op 3 augustus kwam ik langs deze tweet van @ruudketelaar:
Na een paar uur ben ik er beetje klaar mee om om de haverklap onvrijwillig aangeraakt te worde door een obese, die niet in zijn stoel past
— Ruud Ketelaar (@ruudketelaar) August 3, 2013
Lang nagedacht of ik er een blogje aan zou wagen, maar ik doe het toch maar. Het raakt namelijk aan een onderwerp dat we afgelopen vrijdag in de pre-operatieve bijeenkomst behandelden. Het al dan niet vrijwillig aanraken van andere mensen als we naast hen zitten in de bus, trein of ander vervoermiddel waar je verplicht naast een vreemde komt te zitten.
De psychologe vertelde dat zij naast een obees iemand in de bus zat
Bus in Noorwegen had pech 2011
Ze trok haar benen bij zich om diegene niet aan te raken. Zij had de dag erna spierpijn in haar benen. Ze deed dit om die persoon niet aan te raken en hem niet te confronteren met zichzelf. De psychologe vond het naar voor die persoon zelf. Wij antwoordden eigenlijk direct dat het op ons overkwam alsof ze die persoon niet wilde aanraken, want obese personen zijn vies, vettig, stinkt en die raak je liever niet aan. En zo kwam het gesprek verder over mensen die wel of niet naast je komen zitten in het openbaar vervoer als je obees bent.
Ergens vind ik het prettig als er niemand naast me komt zitten: ik kan dan lekker alleen zitten en heb ruimte voor mezelf. Ik heb namelijk altijd de pech dat er iemand naast mij komt zitten die net zijn laatste heis van een sigaret heeft genomen. Geloof me: die mensen stinken! En ze hebben het niet eens door, weet ik uit ervaring. Ik vond mezelf niet stinken naar sigaret of shag toen ik nog rookte.
Aan de andere kant denk ik: “Zie je wel! Hij of zij komt niet naast me zitten omdat ik dik ben!” Tja, wat wil ik nu eigenlijk? Alleen zitten of iemand die naast me komt zitten en mijn persoonlijke ruimte aantast? Ik weet het niet zo goed.
Wat de psychologe deed en wat ik ook doe als iemand juist wel of juist niet naast me komt zitten, dat is invullen. Je vult in wat iemand denkt. Misschien denkt die persoon dat helemaal niet. Misschien zijn er andere plekjes vrij in de bus/tram/trein of gaat die passagier naast iemand zitten die hij of zij toevallig kent. Maar je dat realiseren is een stap verder.
Waarom haal ik nu deze tweet van Ruud aan?
Dat doe ik omdat hij me opviel. Deze tweet geeft eigenlijk precies aan waar ik bang voor ben: hoe denkt iemand anders erover als ik naast hem of haar ga zitten? Ik ga zelf meestal, als ik al in het openbaar vervoer reis, niet naast iemand zitten. Ik wil die persoon namelijk niet tot last zijn. En als er alleen nog maar plek over is naast iemand dan ga ik meestal op het puntje van de bank zitten of ik blijf wel staan. Want, ja ik ben obees en ik wil anderen niet lastig vallen of aanraken.
Disclaimer: ik heb toestemming aan Ruud gevraagd om zijn tweet te gebruiken. De bovenstaande tekst is met zijn medeweten geplaatst.
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
4 Reacties
Trackbacks/Pingbacks
- @2009heidi - Obees in het openbaar vervoer - http://t.co/XN3qakYCnE
- Jacob Jan Voerman (@jjvoerman) - Martha ( @drspee ) wordt steeds dapperder in haar blogs: http://t.co/HgY8QWSnoa
- Kitty Kilian (@KittyKilian) - Over obees zijn RT @jjvoerman: Martha ( @drspee ) wordt steeds dapperder in haar blogs: http://t.co/DyimvYmmc4
- Geen koe zo bont… | ruudketelaar - […] Ik reageer op een post van Martha. Deze. Met een post. Ik had ook onder haar post kunnen reageren.…
- Geen koe zo bont... | Ruud's BlogRuud's Blog - […] Ik reageer op een post van Martha. Deze. Met een post. Ik had ook onder haar post kunnen reageren.…
Wat een bijzonder onderwerp is dit toch. Ik ben zelf ultraslank zullen we maar zeggen en reis dagelijks met t OV. Omdat ik niet zoveel ruimte inneem heb ik wel eens het gevoel dat een volslank persoon juist naast mij gaat zitten. Helaas voor mijn gevoel nog steeds bij mij op schoot. Ik denk dan wel eens: zou deze persoon zich nu net zo opgesloten voelen als mij? Alleen ik zit opgesloten in de stoel en de ander in zijn/haar lichaam. Zou deze persoon nu de urgentie voelen om af te vallen? Deze persoon is niet vies, dus dat valt wel mee. De grap is namelijk dat ik dat opgesloten gevoel heb al er tegenover mij nog iemand met net zulke lange benen zit als mij. Dan zit je ook (liever niet) tegen elkaar aan. Wat denk je dan? Kan me benen niet inkorten!
Je weet pas wat iemand voelt als je met elkaar praat! Lang of kort, dik of dun! Dat is ook gezelliger dan in de trein maar naar je telefoon staren. Een ding is echter zeker: De zitplaatsen in de trein en bus zijn veel te krap! (En de WC is ook al weg uit de sprinters).
Fijne dag iedereen!
Ik herken dit natuurlijk ook, ben ook dik. Eigenlijk probeer ik altijd op een vrije plek te gaan zitten en er is nog nooit bij me opgekomen dat dat misschien zo is omdat 1. ik dik ben of 2. een ander dik is.
Ik zit gewoon het liefst alleen zonder iets met een ander te hoeven. Het heeft niets te maken met de omvang, de kleur, de kleding of wat dan ook van die ander.
Wel kan ik me heel goed voorstellen dat jij het gevoel hebt dat mensen niet naast jou willen zitten. dat heeft inderdaad alles te maken met invullen wat die ander zal denken. En dat heb je dan in de meeste gevallen fout want je kent die ander helemaal niet.
Misschien is het goed energie te stoppen in dat wat minder invullen i.p.v. je beroerd te voelen door een voor een ander ingevuld gevoel. Bovendien zie je er prima uit dus daar kan het niet aan liggen.
Jeetje, Martha, wat moet ik hier nou op antwoorden? Blijven staan? is toch geen optie! Gewoon lekker gaan zitten.
Ja, mensen hebben vooroordelen tegen mensen die dik zijn. Ze hebben ook vooroordelen tegen mensen die zwart zijn of homo of anorectisch. En tig andere dingen. De enige manier om je daarvan te bevrijden is om je er niks van aan te trekken.
We zijn allemaal gewoon bijzonder.
Het is sowieso vervelend als iemand naast je komt zitten, je wil toch alle ruimte voor jezelf hebben. Wij mensen zijn nou eenmaal egoistisch. Je hebt recht om te zitten waar je wilt, je hebt ervoor betaald. Who cares what they think?