Onderzoek naar pesten: (h)erkenning
Er is eindelijk onderzoek gedaan naar de effecten van pesten op de lange termijn. De resultaten liegen er niet om. Volgens het onderzoek dat gepubliceerd is in Psychology Science, heeft pesten effect op de gezondheid, werksituatie en sociale relaties. Toen ik het artikel voorbij zag komen, dacht ik: “Hèhè, eindelijk erkenning en een reden waarom het op werk zo slecht gaat steeds.”
De conclusie van de onderzoekers is dat pesten niet meer als onvermijdelijk gezien mag worden. Niet meer: “het hoort erbij, daar word je sterk van.”
“We cannot continue to dismiss bullying as a harmless, almost inevitable, part of growing up,” says Wolke. “We need to change this mindset and acknowledge this as a serious problem for both the individual and the country as a whole; the effects are long-lasting and significant.”
Vertaling:
“We kunnen niet doorgaan met pesten zien als een onschuldig, bijna onvermijdelijk, onderdeel van opgroeien”, zegt Wolke [een van de onderzoekers], “we moeten de gedachten over pesten veranderen en erkennen dat dit een serieus probleem is voor zowel de persoon als het hele land; de effecten zijn langdurig en significant.
Volwassenen die in hun jeugd gepest zijn, hebben een groter risico op psychische stoornissen, roken vaker en hebben vaker een serieuze ziekte. Wolke zegt dat er al handvatten zijn op scholen om met pesten om te gaan, maar er moeten nieuwe handvatten bij komen. Er moeten mensen komen die de effecten van pesten kunnen identificeren, monitoren en zonodig kunnen behandelen. Maar ja, daar moeten wel geld en mensen voor vrijkomen.
Ook armoede is een onderdeel van de effecten van pesten op latere leeftijd.
Mensen die gepest zijn, hebben moeite met sparen en het vasthouden van werk. Degenen die pestten, zegt het onderzoek, hebben in hun volwassenheid nauwelijks last van de gevolgen ervan. Het onderzoek heeft ook uitgewezen dat bij pesters de noodzaak om te pesten verwijderd zou moeten worden. Pesters zijn vaak niet sociaal en weten hoe ze anderen het bloed onder de nagels vandaan moeten krijgen. Daardoor verminder je het aantal pestslachtoffers en de latere ellende die deze slachtoffers in hun leven krijgen. En natuurlijk de kosten die het de staat gaat geven.
Pesten had overigens weinig invloed op al dan niet getrouwd zijn of kinderen hebben, maar wel op de aanwezigheid van sociale relaties. Het is moeilijker voor pestslachtoffers om contact te houden met hun vrienden op langere termijn.
Ha! (h)Erkenning
Ja. Eindelijk! Erkenning dat pesten op lange termijn nog steeds invloed kan hebben op je leven. Ik wist dit natuurlijk al lang, maar nu is het ook wetenschappelijk bewezen. Mensen die nu nog durven te zeggen dat je het achter je moet laten, dat het al heel lang geleden is gebeurd en zich durven afvragen waarom je er nog last van hebt, ik heb het bewijs. Ik heb erkenning.
Ik heb ook eindelijk herkenning. Nu snap ik waarom ik moeite heb met geld sparen, nu snap ik waarom ik moeite heb om een baan vast te houden, nu snap ik ook waarom ik moeite heb om vriendschappen te onderhouden. Ik snap het eindelijk!
Nu nog oplossen. Maar dat is een ander verhaal.
Meer weten of vragen?
Ben je geïnteresseerd geraakt door dit blog? Stuur me een berichtje en help je verder!
3 Reacties
Trackbacks/Pingbacks
- Martha (@drspee) - Nieuw Blog: Pesten heeft effect op gezondheid, armoede en sociale relaties - erkenning!!! http://t.co/DUD8VoFQsu
Herkenning en daarna erkenning. Dat is de eerste stap naar het ermee leren leven en het jezelf geen verwijt maken dat het je is overkomen!
Zo herkenbaar. Ik werd ook constant gepest op de lagere school en later op het voorgezet ook. Tot ik van narigheid maar niets meer deed op school zodat ik wel moest afzakken en dat alleen om van die pestkoppen af te zijn. Die lage opleiding daardoor heeft mijn leven eigenlijk nog slechter gemaakt.
Ik ben altijd zo onzeker gebleven over mijn uiterlijk, als iemand zegt je ziet er leuk uit dan zoek ik er altijd weer iets achter. Vrienden heb ik niet op een of andere manier is dat na een tijdje weer afgelopen. Werk vasthouden lukt ook niet, net zoals nu een nieuwe baan vinden door mijn onzekerheid. Steeds als iemand kritiek over mij heeft schiet ik of vreselijk in de verdediging of ik kruip weg in een hoekje.
Mijn grootste vriend is de naaimachine waar ik kleding mee maak die ik vervolgens amper draag omdat ik de deur niet uit kom.
Als er nu ook nog iets gedaan word met deze studie dan kan ik misschien toch nog leuke jaren hebben op deze aarde. Vaak als alles mislukt dan denk ik vaak aan zelfmoord of gewoon wat in te pakken en gewoon maar te gaan zwerven, zwervers worden tenslotte vaak met rust gelaten. Nu verwacht men steeds dingen van je, je hebt een man die werkt dus mag jij het hele huishouden doen. Trouwens mijn vorige huwelijk ging mis omdat ik het gevoel had dat hij me ook altijd dwars zat en nu heb ik dat gevoel weer.
Ooit heb ik aangeklopt voor hulp maar dat werd afgewezen.
Mag er eens mee aandacht zijn voor ons degene die vroeger vreselijk gepest werden en die er nu nog niet mee weten om te gaan?
Jeetje Ans, wat een verhaal en wat ontzettend goed dat je het deelt hier. Ik weet hoeveel het kost om dit te delen: heel veel moed en heel veel kracht. Ik zie dat je dat hebt, omdat je uit je eerste huwelijk bent gestapt. Ik vind het ook dapper dat je om hulp hebt gevraagd. Wat slecht dat dit werd afgewezen.
Ik heb nu ook hulp, al twee en een half jaar, en ik wil je vragen om toch nog eens te proberen aan te kloppen, ergens. Want ik herken je gedachten maar al te goed. Ik had ze zelf ook. Inmiddels worden de gevolgen van gepest worden steeds duidelijker, hoe ver het doorwerkt en hoe heftig het kan zijn.
Ik vind je nu al een mooi persoon omdat je dit durfde delen op mijn blog. Ik wens je heel veel sterkte en ik hoop dat je eruit gaat komen.