Sinds ik les geef op een school met een christelijke signatuur lees ik ook dagopeningen voor. Vandaag was er ook een stukje bij over vrijdag de 13e. Een leuk stukje om voor te lezen. Over zwarte katten, onder ladders doorlopen, zout morsen… Prachtig bijgeloof.
Na dat stukje vroeg ik in mijn (multiculti)klas of zij nog meer bijgeloof kenden. Veel van mijn leerlingen op deze school zijn moslim en zij noemden Djinns als bijgeloof, boze geesten.
Daarna vroeg ik of zij de herkomst kenden van vrijdag de 13e. Eerst moest ik natuurlijk het woord herkomst uitleggen, maar toen dat gebeurd was, zeiden ze dat ze het niet wisten. Ik legde uit dat er twee mogelijkheden waren. De eerste is natuurlijk in verband te brengen met het kruisigen van Jezus op vrijdag: Goede Vrijdag.
De tweede verklaring vind ik een stuk interessanter, of deze nou op waarheid berust of niet.
De orde der Tempeliers, die Jeruzalem bewaakte tegen aanvallen van de Saracenen en pelgrims op hun tocht beschermde tegen struikrovers en ander tuig, was in de 14e eeuw heel groot geworden. Heel machtig en rijk. De paus die op dat moment de scepter zwaaide, voelde zich bedreigd. Daarop liet hij een brief door zijn hele rijk gaan die op hetzelfde moment door de verschillende ontvangers moest worden geopend. In die brief stond het pauselijk bevel om de Tempeliers, met al hun familie, om te brengen. De datum waarop dit gebeurde, was vrijdag 13 maart 1313.
Ik heb mijzelf wat dichterlijke vrijheid toegeëigend. Ik vond 13 maart 1313 veel leuker klinken dan 13 oktober 1307. Maar dat terzijde.
Er is mij niks ergers overkomen dan dat ik struikelde over de drempel bij mijn klaslokaal. Het was wel vrijdag de 13e: ik vind het een voldoende excuus.