bron
Nadat ik gisteren een heel negatief blog neerzette over de keerzijde van het onderwijs, vond ik het nodig om even wat tegenwicht te geven aan al die negativiteit. Nu dus een positief blogje.
Positief dus. Ehm. Tja.
Is positief zijn hetzelfde als je zegeningen tellen? Dan heb ik best wel wat te tellen: ik heb mijn huisje, ik ben gezond en heb lieve vrienden en familie om mij heen. Dat zijn best wel zegeningen.
Als je positief zijn met geluk te maken heeft, dan vraag ik mij af wat nou precies geluk is. Ik weet dat je geluk kunt vinden in de kleine dingen. Mijn nichtje van vier die tegen mij zegt: “Tante Martha ik vind jou lief.” Dan smelt ik en dat is geluk voor mij. Of mijn andere nichtje van twee die tegen me zegt: “Ante Artha ik vind je ief.” Dan smelt ik en dat is ook geluk. De eerste keer dat ik die twee meisjes in mijn armen hield, is een groot geluk dat mij tot tranen toe roert.
Geluk, zegeningen, allemaal mooie dingen waar je blij van wordt. Maar is blij zijn hetzelfde als positief zijn? Ik vraag het me af.

Wat is positief zijn?

Volgens mij is positief zijn dat je bij tegenslag toch de voordelen in je situatie kan zien. Je hebt een chronische ziekte of je hebt (chronische) pijn, maar toch zie je de zonnige kant ervan in. Je bent blij met wat je wel kan en bent er positief over. Volgens mij is het een soort levensinstelling die meer is dan dat het glas half vol is.
Het is een prachtige zonsondergang zien en iemand hebben om dat mee te delen. Het is een zeldzame vlinder of vogel vastleggen op camera. Het is met je pas gekochte metaaldetector een enorme goudschat vinden. Nee toch niet, want ik geloof dat geluk immaterieel is en niet bestaat uit voldoende geld hebben. Hoewel dat natuurlijk wel prettig is, voldoende geld hebben.
Maar ik begin te ratelen, dus misschien is het beter als ik afsluit. En ik had een prachtige conclusie, maar die ben ik weer vergeten. Iets met gelukkig zijn en positief zijn en dat dat met elkaar te maken heeft op een zeer ingewikkelde manier waar ik nog niet achter ben.