Hij ligt op zijn rug op het bed, zijn ogen gesloten. Zijn lange haar ligt als een waaier om zijn hoofd op het kussen. Ik lig half naast, half op hem, mijn rechterbeen over het zijne heen. Mijn rechtervinger streelt de kraaienpootjes bij zijn oog en dwaalt over de rest van zijn gezicht. Met mijn wijsvinger volg ik de contouren van zijn bestoppelde kaaklijn.
Al mijn zintuigen staan op scherp: ik voel de prikkeling van zijn baard, ik ruik het schone zweet op onze lijven, ik hoor zijn zachte ademhaling, ik proef hem in mijn mond. Ik zie ieder detail van de rechterkant van zijn gezicht. Iedere baardhaar, elk fijn lijntje dat alleen van dichtbij te zien is.
Ik sluit mijn ogen en zie zijn gezicht weer boven mij. Zijn haren vallen op mijn gezicht, zijn ogen verborgen achter de lokken. De begeerte en de wellust spreken uit zijn half geopende mond. Alle vezels in mijn lichaam zijn alert en al mijn zenuwen voelen iedere beweging, iedere aanraking. Er hoeft niet veel meer te gebeuren. Onze ademhaling in hetzelfde ritme.
Loom laat ik mijn wijsvinger over zijn kin langs zijn Adamsappel over het kuiltje in zijn hals en verder over zijn borstbeen naar zijn navel afglijden, genietend van het beeld dat voor mijn ogen zweeft. Zijn rustige ademhaling – het ritme een herhaling in slow motion van zoeven, maakt mij rustig.
Dan opent hij zijn ogen, draait zijn hoofd naar mij toe, waardoor ik stop met het strelen van zijn gezicht, Hij kust me vol op de mond en zegt: “Ik denk dat het zo ongeveer moet.”
“Lieve schat,” zeg ik, “jij weet precies hoe het moet.” Dan zeggen we een hele tijd niets meer.
Wil jij ook leren hoe je al je zintuigen gebruikt bij het schrijven van een verhaal? Bekijk dan het webinar Schrijven in Geuren en Kleuren voor slechts 9,95 ex BTW!